πάσχα με λίγο brian :-)

Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες και ένα από τα αγαπημένα μου θεατρικά -κινηματογραφικά τραγούδια.

Αφιερωμένο σε κάτι γλυκά ματάκια που έχουν κουραστεί πολύ, πολύ μα πάρα πολύ πολύ για να χαμογελάσουνε λίγο. ;-)
Είναι δύσκολα αλλά έχεις ανθρώπους που σε αγαπάνε. :-)


Εγώ θα βρίσκομαι στην πανέμορφη Σκιάθο. Θα προσπαθήσω να σας φέρω και εντυπώσεις από το κάστρο της Σκιάθου (την παλιά πόλη της Σκιάθου που βρίσκεται στα βόρεια του νησιού). (Σκιάθος στον κύβο)

Καλή σούβλα και ξεκούραση σε όλους :-)

δημοκρατικοί εκφραστές

Η ποιότητας της δημοκρατίας μας είναι θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα και κατεπέκταση το παρόν ιστολόγιο. Υπάρχουν δύο θέματα που ξεχώρισα που αν και φαινομενικά άσχετα , σχετίζονται άμεσα (πιστεύω) με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την έννοια της δημοκρατίας, τον τρόπο που την διαχειριζόμαστε πολίτες και κυβερνόντες.

Στο πρώτο θέμα έχουμε την περίπτωση όπου πολίτης, γιος επιχειρηματία υποδεικνύει στις αστυνομικές δυνάμεις ποιους διαδηλωτές θα πρέπει να συλλάβουν. Το περιστατικό συνέβει στα Ιωάννινα όπου διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για την παράνομη (όπως ισχυρίζονται) ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας σε επιχειρηματία της περιοχής. Σημειώνω ότι όπως θα δείτε στο βίντεο ο νεαρός (να χαρώ εγώ νιάτα) υποδεικνύει στις αστυνομικές δυνάμες (ε ρε υπερασπιστές του νόμου που μας προσέχουν) διαδηλωτές που είχε μυνήσει τουλάχιστον 40 λεπτά πριν αυτοί εμφανιστούν στη διαδήλωση για γεγονότα σχετικά με την διαδήλωση. Από πότε οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές παίρνουν εντολές από επιχειρηματίες για το πώς θα εφαρμοσθεί ο νόμος (ναι σε άλλο κράτος ζω εγώ, σε άλλο όνειρο);



Τα συμπεράσματα δικά σας.

Προσωπικά ήταν η πρώτη φορά που θα δικαιολογούσα λυντσάρισμα.

Για περισσότερες λεπτομέρειες σας παραπέμπω στο ιστολόγιο του γιώργου μαργαρίτη.

-/-

Το δεύτερο περιστατικό συνέβει στην Θεσσαλονίκη. Αναρχικοί (έτσι θέλουν να λέγονται) εισέβαλαν στο χώρο του πανεπιστημίου με κράνη κι έκαψαν την κάλπη και κάποιες αφίσες. Δεν είναι η πρώτη φορά που τραμπούκοι ντύνουν ιδεολογικά τις φασιστικές τους ενέργειες ως αναρχισμό. Το χουν κάνει και πιο παλιά κάνοντας ήρωα και βουλευτή τον Άδωνη Γεωργιάδη καίγοντάς του το βιβλιοπωλείο.

Περήφανα "παλικάρια" ως είναι , καθώς και περήφανοι anarchdredds που επιβάλλουν τον νόμο του "αναρχισμού", έβγαλαν και ανακοίνωση στο indymedia.

Μικρή λεπτομέρεια: οποιος κατακρίνει αυτή την πράξη κόβεται άμεσα το σχόλιό του από την Σ.Ο. του indymedia.

-?-

Αλήθεια ρε παιδιά , πριν καταλήξουμε πώς θα λέγονται οι γείτονες, δεν κοιτάμε να φτιάξουμε αυτή την ρημάδα την Ελληνική Δημοκρατία;

Το η ελληνική έκδοση του Scientific American αναστέλει την λειτουργία της

Ήλπιζα να είναι πρωταπριλιάτικο αστείο όμως δεν είναι. Η προτελευταία παράγραφος των "προλεγόμενων" είναι ξεκάθαρη. Αντιγράφω: "...Και εξ αυτού υποχρεωνόμαστε πλέον να αναστείλουμε την ελληνική έκδοση του περιοδικού μας..."(*). Έστειλά ένα email ρωτώντας το κατά πόσο αυτό αληθεύει, μήπως είναι απλά ένα είδος "αστείου". Δυστυχώς η απάντηση δεν ήταν αρνητική. Κανένα αστείο... Έστω κρύο.

Δεν ξέρω ποια ήταν η σχέση σας με το Scientific American, η δική μου γνώμη ήταν ότι αποτελεί ή μάλλον αποτελούσε την πιο επιστημονική έκδοση περιοδικού που απευθυνόταν σε ένα πιο μαζικό κοινό. Κατάφερνε από την μια να εισάγει το απλό κόσμο στον κόσμο της επιστήμης και από την άλλη να ενημερώνει τους ίδιους τους επιστήμονες. Ο λόγος του απλός για τα επιστημονικά επίπεδα αλλά όχι απλοϊκός. Δεν υπήρχαν γενικότητες ενώ τα άρθρα δεν στηριζόντουσαν σε φήμες, υπήρχαν πηγές στο τέλος κάθε κυρίου άρθρου όπου σε παρέπεμπαν για περαιτέρω μελέτη (αυτό σε άλλο εντελώς επίπεδο μόνο στον Ιό της Κυριακής το έχω ξαναδει ).

Τον τελευταίο καιρό είχα αρχίσει να αποκτώ μια πιο σταθερή σχέση μαζί του αν και το είχα ανακαλύψει πριν δύο χρόνια. Και άλλαξε πολλά στον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι και λειτουργώ. Ακόμη και στον τρόπο που αντιμετωπίζω την δουλειά μου.

Στεναχωριέμαι και πικραίνομαι που μια τέτοια έκδοση δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει στην ελληνική αγορά. Ελπίζω η αναστολή να μην κρατήσει πολύ. Στην φτωχή ελληνική πραγματικότητα η ύπαρξη του επιστημονικού λόγου και σκέψης λείπουν (σε αντίθεση με τα επιστημονικοφανή).

(*)ελληνική έκδοση Scientific American τεύχος Απριλίου 2008 σελίδα 7