Μετακομίζοντας

Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από καιρό. Ακόμη και τώρα διστάζω. Όμως η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι το παρόν ιστολόγιο κλείνει το κύκλο του. Προσπάθησα να του αλλάξω μορφή αλλά δεν μπόρεσα. Ήρθε μετά και αυτό το γεγονός όπου φιγούραρε ως επικίνδυνο ιστολόγιο και έδεσε. Πιο κάτω θα περιγράψω λίγο την διαδικασία απεγκλώβισης από τέτοιες καταστάσεις για μελλοντικούς ομοιοπαθείς.

Καταρχήν δεν σταματάω γενικά το blogging (το όποιο γινόταν) αλλά σταματάω την λειτουργία αυτού του blog. Μετακομίζω στο wordpress και ξεκινάω με άλλο blog, το sakidio.wordpress.com. Το wordpress είναι αρκετά διαφορετικό από τον blogger, να πω την αλήθεια μου έχει φανεί πιο δύστροπο όμως θα το προσπαθήσω επειδή για κάποιο λόγο νιώθω να μου ταιριάζει πιο πολύ (ίσως επειδή είναι opensource και επειδή είναι και πρόγραμμα, όχι μόνο υπηρεσία).

Το "διαδρομές και διαθλάσεις" όταν ξεκίνησε είχε κυρίως λυρικό και ερωτικό χαρακτήρα, εξού και οι πολλές αρχικές απόπειρες για ποίηση ή διήγημα. Στην συνέχεια προσπάθησε (όχι ότι το κατάφερνε και πάντα, μάλλον σπάνια) να ασχοληθεί με διάφορα κοινωνικά θέματα ή προβληματισμούς. Προσπάθησε να μετεξελιχθεί, όμως ένιωθα ότι οι βάσεις του δεν το άφηναν. Ήταν σαν από το μπαρόκ να προσπαθούσα να περάσω στο bauhaus. Ήταν αδύνατον. Εξού και που δυσκολευόμουν να γράψω. Χρειαζόμουν κάτι πιο ανάλαφρο (όχι χαζοχαρούμενο), κάτι πιο παιχνιδιάρικο ταξιδιάρικο. Και αντί για ανακαίνηση προτίμησα απλά να ξανακτίσω.

Έτσι ξεκινώ το σακίδιο. Το σακίδιο έχει σκοπό να αποτελέσει κάτι αρκετά διαφορετικό και πιο δροσερό από τις διαθλάσεις. Με πιο έμφαση στα ταξίδια, τις προτάσεις - παρουσιάσεις. Θα υπάρχουν προβληματισμοί άλλα όχι τόσοι πολλοί. Υπάρχουν blogs που μπορούν να αναπτύξουν πιο καλά αυτά τα θέματα (πχ δόκτωρ*, διασταυρώσεις). Όσες φορές προσπάθησα απο το άγχος μου να εκφραστώ και να προλάβω την στιγμή τους έβγαζα κουτσουρεμένους.

Φυσικά δεν λέω ότι θα είναι κάτι εντελώς καινούριο. Οι μνήμες του "διαδρομές και διαθλάσεις" υπάρχουν και θα υπάρξουν στο σακίδιο. Άλλωστε κι ότι λέγεται σακίδιο δεν είναι άσχετο. Στις διαδρομές μαζεύουμε εικόνες, γεγονότα, σκόρπιες μνήμες και τις μαζεύουμε σε ένα εικονικό σακίδιο και μετά με το χεράκι μας, ανάλογα με την περίσταση βγάζουμε αυτές τις εικόνες, αυτά τα σκόρπια νοητικά ψιμύθια (πςςςςς τι είπα πάλι). Γιατί σακίδιο; Για σκεφτείτε λίγο καλύτερα αλλά όταν είναι για μια γρήγορη εκδρομή ποια αποσκευή θα πάρετε; Το σακίδιο δεν είναι κάτι κυριλέ. Λερώνεται όπου κι εμείς, παίρνει τη μυρωδιά μας, και από τις ταξιδιωτικές αποσκευές είναι η πιο προσωπική. Είναι αυτή που πιθανόν θα γράψουμε και κάτι πάνω της σαν εφηβάκια, ένα στίχο, ένα όνομα.

Αν στο "διαδρομές και διαθλάσεις" προσπάθησα να με "βρω", στο σακίδιο δεν νιώθω πια αυτή την ανάγκη. Εσωτερικές διαδρομές και διαθλάσεις δεν τις χρειάζομαι πια, ή μάλλον όχι τόσο έντονα. Παίρνω πια το σακίδιο μου και βγαίνω έξω και όταν βρω κάτι που θεωρώ ενδιαφέρον το μοιράζομαι μαζί σας. Όχι πώς δεν το φιλοσοφούμε, αλλά περπατώντας, βλέποντας και φέρνοντας κυρίως πράγματα από έξω μέσα.

Σας ευχαριστώ που ανεκτήκατε το παραπάνω "σεντόνι" και να περάσω στο tutorial.

Είσαστε ένας μοναχικός blogger που αποφασίσατε να επικοινωνήσετε και να μοιραστείτε σκέψεις και γεγονότα με άλλους συναθρώπους σας είτε αυτοί είναι επίσης bloggers είτε όχι. Μάλιστα μπήκατε και σε κάποια sites όπου είχατε βρει κάποια κολπατζίδικα banners με πληροφορίες ή κολπάκια και πιστέψατε ότι ομόρφαιναν το ιστολόγιό σας , και καλά κάνατε φυσικά. Όμως ένας μαλάκας με το όνομα cracker, ένα αρχίδι ποταπό (δηλαδή τώρα που το σκέπτομαι θα έπρεπε να πάθω κρυψορχία που τα παρομοιάζω με τέτοια υποκείμενα) αποφασίζει να "χτυπήσει" ένα από αυτά τα sites. Και όταν κάποιος ανυποψίαστος επισκέπτης σας κλίκαρε πάνω τους αυτόματα αποκτούσε δούρειους ίππους, υιούς, λάμιες κι άλλα μυθικά τέρατα. Η Google ως πανόπτης το βλέπει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με το ιστολόγιό σας και σας βάζει καραντίνα. Εσείς εναγωνίως φωνάσκετε αλλά εις μάτειν (πολύ μου άρεσε αυτό).

Σας λέει:
-Θα κολλήσεις και τους άλλους.
-Μα εγώ;
-Τίποτα.
- Μα;
- Ασωπή είπαμε.Έχεις το τάδε και το τάδε και μεταφέρεις επικίνδυνες ιώσεις. Για να προλάβουμε την επιδημία πρέπει να τα αφαιρέσεις και να σε ελέγξω.
Τα αφαιρείτε το λοιπόν εσείς ως υπάκουοι που είσθε και την φωνάζετε.
-Κυρία Google τώρα είμαι καθαρός.
-Καλά μας τα παν κι άλλοι. Περίμενε στη σειρά και θα το δούμε.
-Μα;
-Τι είπες;
-Τίποτα.

-Α και που σαι; Μικρέ; Συμπλήρωσε και το τούτο για να έχω και το κεφάλι μου πιο ήσυχο;
-Τι είναι αυτό;
-Πολλά ρωτάς αλλά θα σου πω. Αυτό είναι ότι καταρχήν αποδέχεσαι ότι έχεις λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας και δεύτερον ότι θα ελέγχεσαι κατά τακτά χρονικά διαστήματα για να βλέπουμε ότι είσαι καλό παιδί.
-Μάλιστα
-Τι είπες;
-ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΠΑ ΚΥΡΙΑ Google
-Έτσι μπράβο

Το λοιπόν τα κάνετε όλα αυτά και μετά από ενα χρονικό διάστημα που μπορεί να είναι αρκετές μέρες μέχρι βδομάδα και εφόσον είστε καθαροί, σας έρχεται ένα μέλι όπου λέει ότι βγαίνετε από την καραντίιιινααααα.

Αυτάαααα. Όποιος θέλει διευκρινήσεις υπάρχει το email μου (προτιμήστε παρακαλώ το gmail) ενώ για τις κοπέλες υπάρχει φυσικά και το κινητό 69******** .

Δεν είναι το τελευταίο post φυσικά το κλείσιμο θα γίνει σε δύο μεταβατικά posts.

*ο δόκτορας είναι από τους bloggers που υπέστησαν και υπομένουν ακόμη αυτή τη δύσκολη κατάσταση, αυτή την καραντίνα.

ανακυκλώσεις

Ανακύκλωση, μια διαδικασία που ακολουθεί σύμφυτα ανθρώπινα και λοιπά είδη από την έκρηξη της ζωής έως το σήμερα. Πολλοί την θεωρούν ως μία νέα ιδέα αλλά σκεφτείτε πιο καλά και θα δείτε ότι βασικά συστατικό της επιβίωσης και της εξέλιξης. Δεν θα αναφερθώ στην άγρια ζωή που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ανακυκλώνει συνήθειες και είδη, θα αναφερθώ στις δικιές μας "παλιές" συνήθειες.

Χαρακτηριστικό τέτοιο παλιό παράδειγμα αποτελεί ένα τυπικό παλιό αγροτικό σπίτι όπου τα πάντα χρησιμοποιούνταν. Από το σιτάρι είχαμε το αλεύρι και το σανό, από τα ζωντανά το κρέας, το γάλα και τα παράγωγα από αυτό προϊόντα και την κοπριά για τα φυτά. Τα υπολείματα των τροφών , τροφή επίσης για τα ζώα. Μπορώ να το συνεχίσω με χιλιάδες παραδείγματα όμως ο σκοπός μου δεν είναι να σας ζαλίσω.

Έτσι η ανακύκλωση όμως εκτός από ανάγκη αποτελούσε κι ένα βραχνά, μια σειρά συνηθειών που δέσμευαν τον άνθρωπο. Οπότε μπαίνοντας στην βιομηχανική εποχή και πιο συγκεκριμένα στην καταναλωτική , ο άνθρωπος (και πιο πολύ ο αυτός των αστικών κέντρων) ένιωσε να αποβάλει από πάνω του αυτό το βραχνά. Όμως αποδεικνύεται ότι εν μέρη αυτό αποτελούσε μία ψευδαίσθηση. Η πορεία προς τα εμπρός εμπεριέχει την ανάγκη για ανακύκλωση προϊόντων, αγαθών και ιδεών.

Συνειδητοποιώντας αυτή την πραγματικότητα προσπάθησα να εντάξω κι εγώ την ανακύκλωση στην ζωή μου, με πρώτο βήμα την ανακύκλωση των χαρτιών (εφημερίδες, περιοδικά, αποδείξεις , εισητήρια, κουτιά) και με επόμενο αυτό της ανακύκλωσης πλαστικών μπουκαλιών. Ειδικά για τα τελευταία δεν είχα συνειδητοποιήσει τα πόσα πλαστικά μπουκάλια χρησιμοποιούμε (σχεδόν μία πλαστική σακούλα μέσα σε ένα μήνα).
Και όταν μιλάμε για πλαστικά μπουκάλια δεν μιλάμε για αυτά των αναψυκτικών μόνο.

Αν και η συλλογή των πλαστικών μπουκαλιών δεν ευδοκίμησε γιατί επίσης για καμία βδομάδα οι κάδοι ανακύκλωσης ήταν τίγκα, ήταν μια αρχή.

Μία άλλη αρχή ήταν η απαλλαγή από τις πλαστικές σακουλίτσες του super market. Προσπαθώ να πίσω και τους δικούς μου. Θα δούμε. Πώς γίνεται αυτή η απαλλαγή; Συνήθως σε μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα σας δίνουν τα προϊόντα μέσα σε μία μεγάλη χάρτινη σακούλα. Αυτή η σακούλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές και για αρκέτα (όχι φυσικά πολύ βαριά) πράγματα. Παρατήρησα , εκτός από τα παραξενεμένα βλέμματα των υπαλλήλων, ότι με μία ετοια σακούλα και χωρίς να την "τιγκάρω", να αποφεύγω την "κατανάλωση" το λιγότερο 5 πλαστικών. Σε κατάστημα που ρώτησα για πάνινες ενημερώθηκα ότι αναζητούνται προμηθευτές από το εξωτερικό, μια και δεν υπάρχουν έλληνες παραγωγοί του εν λόγω προϊόντος.

Τελευταία ένα παλιό laptop χάλασε σε σημείο που απλά κινδύνευε το σπίτι από την δυσλειτουργία του. Το μόνο που επέζησε ήταν ο σκληρός. Σκεφτόμουν που θα μπορούσα να τον "ανακυκλώσω" και εντόπισα αυτή την υπηρεσία.

Ενώ ενδιαφέρον αποτελεί, για την μετάβαση σε μία καθημερηνότητα ανάκυκλωσης το παλιό αλλά επίκαιρο post της Anarrima

Κακόβουλες εγκεφαλικές παθήσεις

Γυρίζοντας από την Καβάλα που βρισκόμουν για ολιγοήμερες διακοπές και ξαναχρησιμοποιώντας το διαδίκτυο μέσω του firefox3 αντιμετωπίζω της εξής έκπληξη: ο firefox3 μέσω της google με ενημερώνει ότι η ιστοσελίδα του doctor και της yellas είναι κακόβουλες. Πιθανόν κάτι κακόβουλες εγκεφαλικές καρκινιάσεις είναι από πίσω, όμως εκτός από αυτό το post δεν γνωρίζω τι πρέπει να κάνω ότι ώστε να αρθεί αυτός ο περιορισμός από την google και γενικά πώς πρέπει να αντιδράσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις όπου η κριτική σκέψη και το χιούμορ ουσιαστικά προσπαθούν να λογοκριθούν.

διόρθωση: Βιάστηκα. Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα μου διαπίστωσα ότι και τον δικό μου ιστότοπο τον θεωρεί ότι διαθέτει κακόβουλο λογισμικό. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο link της yellas, του counter μου καθώς και του προγράμματος που σας ενημερώνει σχετικά με την ip σας και τον browser που χρησιμοποιείτε.

update.v.0.02 Παρότι τα αφαίρεσα το πρόβλημα δεν διορθώνεται. Φίλοι μου είπαν ότι το πρόβλημα εμφανίζεται μόνο στον firefox 3, κι ότι επίσης σε αναζήτηση της δικής μου ιστοσελίδας καθώς και της yellas ή του doctor , μέσω του google εμφανίζεται η σημείωση ότι πιθανόν τα sites μπορεί να προκαλέσουν ζημειά στον επισκέπτη. - Η ιστοσελίδα της yellas κατέβηκε και πιθανόν ελέγχεται από τα παιδιά.

κατέβασε κι εσύ. Μπορείς! :-)

Υπάρχουν κάποια προγράμματα που όχι απλώς τα προτιμώ αλλά θα μπορούσα να πω ότι τα αγαπάω. Ξέρω περίεργη λέξη όμως όταν είναι στενά συνδεδεμένα με τις δραστηριότητές σου και νοιώθεις ότι σε διευκολύνουν , νομίζω ότι μια τέτοια "βαριά" λέξη δικαιολογείται. Ένα τέτοιο είναι ο firefox που πια μπαίνει στην εφηβεία από οτι έμαθα, καθώς και στην έκδοση 3.

Τα άτομα που όμως που τον αναπτύσουν δεν έχουν μείνει εκεί αλλά ετοιμάζονται να το ενηλικώσουν ως πρόγραμμα αλλά και να αποκτήσουν και μία πρωτιά στο βιβλίο γκίνες ως το πιο "πολυκατεβασμένο" internet browser της πρώτης μέρας του.

Η μέρα αυτή είναι σήμερα και μπορείτε να συμβάλετε απλά κατεβάζοντάς τον.

Αναλυτικά για το εγχείρημα αυτό εδώ

Για την ιστορία του mozilla firefox και τα μελλοντικά του σχέδια εδώ

και φυσικά μια παρουσιάση για τα καινούρια καλούδια της αλεπούς σε μορφή βίντεο εδώ

Μπράβο δήμαρχε

Καταρχήν να διευκρινήσω ότι το θέμα γενικά του γάμου μου είναι απεχθές. Όταν ακούω για γάμους"κόβω λάσπη". Για μένα ένα συμβόλαιο συμβίωσης μου φαίνεται αρκετό. Δεν μπορώ όμως να αγνοήσω την κοινωνική του σημασία καθώς και την αξία που έχει για πολλούς ανθρώπους αυτός ο θεσμός.

Οπότε θα επικροτήσω την κίνηση του δημάρχου της Τήλου να παντρέψει ομόφυλα ζευγάρια. Η κοινωνίας μας δείχνει ολίγον σοκαρισμένη και αμήχανη με αυτή την πραγματικότητα ενώ ανεύθυνοι "ειδήμονες" όπως ιερείς καλούνται να δηλώσουν επί του θέματος στα ΜΜΕ. Φυσικά μιλάμε για πολιτικό γάμο που η ίδια η εκκλησία θεωρεί εξαρχής ως είδος πορνείας ακόμη και σε ετερόφυλα ζευγάρια. Όμως για σταθείτε σε αστικό κοσμικό κράτος δεν ζούμε; Και για έναν αστικό θεσμό δεν πρέπει να κλειθούμε να μιλήσουμε; Τι ρόλο μπορεί να έχουν οι εκκλησιαστικοί παράγοντες;

Πολλοί κριτικάρουν το γεγονός λέγοντας ότι το θέμα είναι ελάχιστης σημασίας σε σχέση με τα τρέχοντα προβλήματα της ολοένα κι αυξανόμενης φτώχειας. Θα διαφωνήσω. Ο θεσμός του γάμου έχει άμεση σχέση με την λειτουργεία και την οργάνωση μιας κοινωνίας, με τις δομές της. Φυσικά πηγαίνοντας παραπέρα το θέμα σχετίζεται και με τη μορφή της "νέας οικογένειας" , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ύπαρξει παιδιού συσχετίζεται απαραίτητα με το γάμο. Η νέα αυτή οικογένεια μοιάζει να έχει μια πιο συγκεχυμένη εικόνα, γεγονός που ίσως να οφείλεται στο ότι τώρα διαμορφώνεται. Έχει αρκετές παραλλαγές και περιλαμβάνει φυσικά και το μοντέλο της παραδοσιακής οικογένειας , που από κυρίαρχο μοντέλο αποτελεί μία έκφραση του καινούριου πια.

Είναι έτοιμη η κοινωνία μας για κάτι τέτοιο; Να πω την αλήθεια δεν ξέρω. Θεωρώ ότι έχουμε μια τάση προς την υπερβολή. Και οι έννοιες και οι δομές της οικογένειας , του γάμου και της σεξουαλικής έκφρασης δεν μπορεί να αποτελέσουν είδος μόδας. Έτσι εκφυλίζονται. Ο σεξισμός είναι ένα φάντασμα που ύπταται συνεχόμενα πάνω από την κοινωνία μας. Και σε περιόδους ισχών αγελάδων η κοινωνία αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους, οπότε αυτός θα εκφραστεί πολύ πιο έντονα. Η ενσωμάτωση και δημιουργική αποδοχή της σεξουλικότητας σχετίζεται άμεσα , για μένα, από την πορεία της ελληνικής οικονομίας και της οικονομικής κατάστασης της κοινωνίας , αλλιώς δεν θα υπάρξει ωρίμανση.

Ο σεξισμός είναι μία από τις απεχθέστερες μορφές ρατσισμού (αν και δεν ξέρω καμία που να είναι όμορφη να πω την αλήθεια). Το άτομο κρίνεται, απομονώνεται και απορρίπτεται με βάση το φύλο του και την σεξουαλική του ταυτότητα , έκφραση. Δεν έχει χρώμα ή φύλο ο σεξισμός. Μπορεί να εκφραστεί εξίσου δυναμικά από άνδρες , γυναίκες, ετερόφυλους, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους. Η κοινωνία μας άρα θα πρέπει να εστιάσει στην ολική καταπολέμηση του φαινομένου, αλλιώς θα δημιουργηθούν αρνητικά ένστικτα.

Μπορεί ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να υιοθετήσει ένα παιδί; Νομίζω ότι η παραπάνω ανάλυση περί του σεξισμού απαντά στο ερώτημα. Το θέμα της υιοθέτησης και ανατροφής δεν πρέπει να σχετίζεται με την σεξουαλική έκφραση, αλλά με την ψυχική υγεία και ικανότητα των ατόμων που εκφράζουν την επιθυμία για υιοθεσία. Άλλωστε αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Η φυσιολογική ανατροφή ενός παιδιού. Ο γονιός (αρσενικός ή θηλυκός) που είναι έτοιμος να περάσει τα ετεροφυλοφιλικά ή ομοφυλοφιλικά του κολλήματα σε ένα παιδί, θα πρέπει είναι εξαρχής κατακριτέος και απορριπτέος.

Μπράβο οπότε στον κύριο Αλιφέρη που φέρνει την κοινωνίας ένα βήμα πιο μπροστά και αντιμέτωπη με ένα θέμα ταμπού καθώς και με μια καινούρια πραγματικότητα που αρνείται πεισματικά να δει και να αντιμετωπίσει.