να γράψω για τα άνθη;

Τώρα να πω την αλήθεια κάτι θέλω να γράψω αλλά δεν ξέρω τι να πρωτογράψω... Τόσες ιδέες, πράγματα στροβιλίζονται στο μυαλό μου... Δεν μου βγαίνουν ένα ή δύο ποστ αλλά πολλά παραπάνω... Και δεν είναι για να τα κρατάς στην αναμονή... Θα μου πεις από το να σου στερεύει η έμπνευση καλύτερα να πνίγεσαι από τις ιδέες...

Όμως για τι να γράψω;.. Για το φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας που παρακολουθήσα; Για την μανιοκατάθλιψη όπου με έπιασε ξαφνικά σε βραδινή μου βόλτα στον Πειραιά; Για κάποια βιβλία που ανακάλυψα και στα οποία έχω χαθεί; Να γράψω για τα συναισθήματά μου για κάποια άτομα που μου φέρθηκαν σκάρτα και όπου θα τους το επιστρέψω με τόκο; Για την έκθεση ανθοκομικής που θα γίνει κοντά στο σπίτι μου στην Τερψιθέα και στην οποία από ότι είδα θα συμμετάσχει και ο Σταύρος ;

Θα προτιμήσω να μιλήσω για το τελευταίο... Μιας και η πλατεία ήδη προετοιμάζεται από χτες το πρωί (για την ακρίβεια το ένα τέταρτο της πλατείας μια και η πλατεία Τερψιθέας χωρίζεται σε τέσσερα κομμάτια από τις οδούς 2ας Μεραρχείας και Ηρώων Πολυτεχνείου) και ήδη έχουν στηθεί τα κιόσκια... Να πω την αλήθεια δεν με ένοιαξε κι ιδιαίτερα όταν το πρωτοέμαθα... Μπαίνοντας όμως στο blog του Σταύρου και βλέποντας τις συνθέσεις του το ξανασκέφτηκα, μιας και (ναι το ξέρω ότι είναι τρίτη φορά που το χρησιμοποιώ μέσα στην ίδια παράγραφο :-p ) θα είναι κάτι διαφορετικό από μία απλή παράθεση άνθεων (sic)...

Άλλωστε μπαίνει ο Μάης... Η Άνοιξη μας αποχαιρετά με ένα μήνα γεμάτο αρώματα και χρώματα και μας προετοιμάζει για τον καλοκαιρινό έρωτα που θα είναι λουσμένος στο φως...

Καλημέρα σας

command line

ctrl+alt+del ($%^##$ system) :-(

shift+del (wrong files)

open a shell
old user: su
password:******

root: shutdown -h -now

restart the system --> install the new OS system

user: new user
password: new life

Wellcome :-)

όταν η αστυνομία τιμά την ιστορία της

μα αφού είναι ακούνητα σας λέω... Μην μου πείτε ότι δεν το βλέπετε; Απλώς αυτά τα αναρχοκομμούνια πέφτουν πάνω στα γκλοπ και στις ασπίδες τους...

Ένδοξη Ελληνική Αστυνομία επί το έργον

Ακούς εκεί να θέλουν τα παλιοφρικιά να αναρτήσουν πανό κατά της επαναστάσεως της 21 Απριλίου... Μα τι νομίζουν ότι έχουμε; Δημοκρατία;

Πιο αναλυτικά εδώ

Αστυνομική βία στην Ελλάδα; Μάλλον αστειεύεστε φυσικά...

"... χτυπάνε στην ταράτσα τον Ανδρέα,

μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ..."

Άντε και στα δικά μας παιδιά...

Την είδηση την ανακάλυψα στο blog του singen san gesungen

συνάντηση θρησκειών

Όταν οι δύο (ίσως και τρεις) επίσημες θρησκείες της Ελλάδος συναντιούνται...

*φωτογραφία τραβηγμένη κοντά στην Αγία Τριάδα του Πειραιά

Κι ας ξέρω ότι ποτέ δε θα δω τα βλέφαρά σου να γέρνουν πλάι μου

Καληνύχτα και "σ'αγαπάω"....

Να κάτι τέτοιο μου έρχεται όταν κλείνουμε...
Δεν ξέρω με ποιο θράσος μου βγαίνει κάτι τέτοιο.
Δεν σου το λέω όμως . Λέω απλώς μια καληνύχτα...


Καληνύχτα,

καληνύχτα

καληνύχτα

Και "να είσαι καλά"...

Ναι, αυτό είναι το "σ' αγαπάω" μου.

Και να έχεις όνειρα γλυκά,

όμορφα,

ήρεμα...

*

Θα ήθελα να σε δω να κοιμάσαι και να χαμογελάς...

Κι ας ξέρω ότι ποτέ δε θα δω τα βλέφαρά σου να γέρνουν πλάι μου.

Δεν με πειράζει...

Να είσαι καλά.
Κι αυτό μου φτάνει.
Να είσαι καλά με μάτια και καρδιά γεμάτα όνειρα...

Και .... Τόσα που θέλω να πω...

Να σου πω...

*

Όμως,

Το ακουστικό είναι νεκρό από ώρα...

Οι σκέψεις αυτές, με συντροφεύουν όλο το βράδυ...

Λόγια που δεν θα ακούσεις ποτέ...

Καληνύχτα

σημείωση: σκόρπιες σκέψεις είναι ... μην της λογαριάζεις τόσο... είπαν απλά να βγουν λίγο έξω να ξεσκάσουν... σαν παιδιά που δεν τα αφήνουν να παίξουν...

κρίση το Darfur

Μπαίνοντας πριν λίγο στο Google Earth είδα αυτό...

(πατήστε πάνω στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση)

Ξέρει κανείς κάτι περισσότερο;...
Στο bbc που μπήκα αμέσως μετά δεν βρήκα κάτι...

Ερμίνα Παμφάγους

Επικίνδυνο είδος το οποίο τρέφεται με κλασσική μουσική, ποίηση και λογοτεχνία καθώς και με υπερποσότητες Starbucks... Μην σκεφτείτε να την κεράσετε.... Εκτός αν είσαστε απόγονος πολυεκατομμυριούχου... Μικρή στο μάτι αλλά με μεγάλο στομάχι θα απορήσετε με την ποσότητα γλυκών και φαγητών που μπορεί να καταναλώσει αυτό το μικρό πλάσμα...

Επίσης να το σκεφτείτε αν την πάτε σε κρεπερί εκτός αν είστε λάτρης των ταινιών σπλάτερ... Οι συνδυασμοί που κάνει είναι απερίγραπτοι και μόνο αηδία μπορούν να προκαλέσουν...
Φυσικά δεν πρόκειται να στεναχωρηθεί από αυτή σας την κατάσταση και θα προσπαθήσει σε πιο εμετικούς συνδυασμούς... Θα τρώει με βουλιμία και με ένα τεράστιο χαμόγελο και με γουρλωτά μάτια θα σας ρωτά....
- Έχεις κάτι; Σου συμβαίνει κάτι;

Τέλος χώνει την μύτη της παντού κι έχει μια ειδικότητα στο hacking .... Οι κώδικες και οι γλώσσες προγραμματισμού είναι το φόρτε της... Ενώ αν μάθατε ότι γίνατε διαδικτυακώς ρεζίλι κάπου κάποια ερμίνα έχει ο λάκος...

Μέσα στις λίστες με τους ποιο επικίνδυνους τρομοκράτες, η Ερμίνα Παμφάγους αλλάζει συνεχώς τόπους διαμονής ενώ οι ευφάνταστες μεταμφιέσεις της ,όπως μασκοφόρος πειρατής, πιγκουΐνος κτλ , μπερδεύουν και τελικά ξεφεύγουν από το άγρυπνο βλέμμα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας...

Γενικά αν εντοπίσετε την παραπάνω ύπαρξη να τραπείτε σε φυγή.
Μην διανοοηθείτε να καλέσετε την όποια υπηρεσία (αστυνομία, ΚΥΠ κτλ).
Η μικρή τρομοκράτισσα θα σας έχει εντοπίσει ήδη και κανείς δεν θα είναι σίγουρος για την ασφάλειά σας...

Σήμερα έχω να δω θάλασσα....

Σήμερα ότι και να γίνει δεν πρόκειται να με εκνευρίσεις.
Όχι! Δεν θα σου το επιτρέψω...
Σήμερα έχω να δω θάλασσα... Έχω να αφουγκραστώ το χάδι της...

Πάντα την ζήλευες την θάλασσα... Τόση ιστορία μέσα της, κι ούτε μία τόση δα απαίτηση...
Ή μάλλον μόνο μία... Να την αγαπάς...

Ακόμη και στις "μαύρες" της έχει τόσο πάθος που την κάνει ακαταμάχητη...

Όμως σήμερα θα δω ηλιόλουστα κύματα, δάκρυα χαράς να κυλιούνται στην άμμο...

Σήμερα αλάτι, πέτρα και ρετσίνι θα γεμίσουν τα πνευμόνια μου, τα μάτια μου, το μυαλό μου...

Τι λες;... Θες να τα ζήσουμε μαζί;... :-)

...τον πεθαμένον Άδωνη, κρυμμένο...

Κάτι τέτοιες ημέρες είναι που μου έρχεται στο νου ο Άγγελος Σικελιανός και συγκεκριμένα ένα ποίημά του, το "Στ' Όσιου Λουκά το Mοναστήρι".

Δεν έχω να πω πολλά. Νομίζω ότι ο Άγγελος Σικελιανός αποτέλεσε καθοριστική μορφή για την πολιτιστική εξέλιξη της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά αναφέρω την αναβίωση των Δελφικών αγώνων όπου από όσο γνωρίζω ήταν η πρώτη προσπάθεια αναβίωσης των αρχαίων τραγωδιών.

Το παραπάνω ποίημα το θυμάμαι από το ανθολόγιο του σχολείου... Μου είχε κάνει εντύπωση... Οι εικόνες που υπήρχαν και οι ιδέες που συνδέονταν μεταξύ τους μου δημιούργησαν , και μου δημιουργούν, ιδιαίτερα συναισθήματα και σκέψεις.


Βιογραφία του Άγγελου Σικελιανού

when the smoke is going down

Τσιγάρο δοκίμασα πρώτη φορά πολύ μικρός. Ήμουν πέμπτη δημοτικού. Σε αντίθεση με άλλους δεν ήταν για μένα μια δραματική εμπειρία. Αντιθέτως ήταν μια ευχάριστη εμπειρία.

Συστηματικά όμως το ξεκίνησα πολύ μετά , γύρω στα 16. Εκτός από ευχαρίστηση ήταν κι ένας τρόπος για να φλερτάρω. Τότε έμαθα να στρίβω τσιγάρο. Μου άρεσε η μυρωδιά του καπνού μέσα στο σακούλι, καθώς και αυτή που έμενε στα χέρια μου από την επαφή τους με τον καπνό. Τσιγαρόχαρτο λεπτό , όσο λεπτό γινόταν. Και το κάπνισμα διαρκούσε αρκετή ώρα. Όχι τόσο ως προς την ποσότητα όσο ως προς την διάρκεια. Δεν κάπνιζα γρήγορα. Γενικά ότι απολαμβάνω δεν μου αρέσει να το επιταχύνω, θέλω να έχει διάρκεια και να του έχω δώσει σημασία. Τσιγάρο με καφέ, μετά από φαγητό ή μετά από έρωτα. Σε ένα ζευγάρι που καπνίζουν και οι δύο, είναι σαν ιεροτελεστία το να μοιράζεσαι ένα τσιγάρο. Είναι και αυτά τα σχήματα που φτιάχνει ο καπνός στον αέρα. Σαν σκέψεις κι όνειρα που ταξιδεύουν.

Το είχα "κόψει" για μια περίοδο, όμως δεν είμαι σίγουρος πια αν θέλω να το "κόψω". Περιστασιακά επισκέπτομαι αυτόν τον φίλο. Τόσες νύχτες με είχε συντροφεύσει όταν ένοιωθα μόνος. Σε ταξίδια... Έρημους δρόμους... Κρύες νύχτες...

Τόσες φορές κρυφτήκαμε μαζί για να τα πούμε... Να πούμε τα μυστικά μας...


Σας παρακαλώ μην με πρήξετε με τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Τις ξέρω.

πώς το λεν τον ποταμό;;;

Σας καλώ να παρακολουθήσετε αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι που ανακάλυψα στην ιστοσελίδα του bbc. Και δεν είναι μόνο ότι αυτό το ποτάμι είναι μια αηδία (δεν είναι δηλαδή αισθητικό το θέμα μόνο) είναι ότι αυτό είναι κι επικίνδυνο για την υγεία μας. Μήπως οι "κουτόφραγκοι" ξέρουν τελικά κάποια πράγματα παραπάνω;