λίγο τρεξιματάκι;

όταν κατεβαίνω κέντρο ακούω αυτό το τραγούδι για να "φορτώσω".
και αρχίζω να τρέχω, να τρέχω, να τρέχω, να τρέχω, να τρέχω, να τρέχω.....


για την εθνική και τρέξιμο προτείνω το παρακάτω...
αρκεί φυσικά να μην υπάρχει μποτιλιάρισμα .
κάποιοι λένε να μην υπήρχαν λακούβες , μπάτσοι και διόδια επίσης αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

μιζέρια ή ταξίδι;

Ο μήνας κοντεύει να τελειώσει. Σε λίγο θα ξεκινήσουν και οι εγγραφές. Μέχρι το τέλος του χρόνου (βασικά αρκετά πιο πριν) θα έχει παραδοθεί και η πτυχιακή. Στο τέλος αυτού του μήνα σταματάω και την δουλειά, οπότε περισσότερος ελεύθερος χρόνος. Όχι ότι δεν μου αρέσει να δουλεύω απλά αυτή τη στιγμή η δουλειά μου επικεντρώνεται αλλού.

Σε αυτές τις εκλογές ήμουν γραμματέας. Η διαδικασία είναι απλή. Μία απλή αίτηση στο πρωτοδικίο με ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο και μετά περιμένεις να σε καλέσουν. Φυσικά η όλη δουλειά δεν είναι εθελοντική (πληρώνεσαι).
Σε αυτές τις εκλογές διαπίστωσα ότι τελικά δεν έχει και τόση σημασία το επάγγελμα ενός ανθρώπου σε σχέση με το επίπεδό του. Επίσης διαπίστωσα το πόσο απελπισμένα άτομα είναι οι δικηγορίνες. Γιατί δείχνει απελπισία να βγαίνεις με τον γραμματέα ,μετά την καταμέτρηση, για φαΐ και συ να του αναλύεις για το πόσο απελπιστικά γουρούνια είναι οι Έλληνες άνδρες οι οποίοι παρατούν τις υπέροχες οικογένειές τους για τα μάτια μιας Ρωσίδας που τους θέλει μόνο για τα λεφτά τους.

-Εσύ θα το κανες; με ρώτησε με ύφος άγριου δικαστή.
-Χμ με Ρωσίδα όχι. Με Σουηδέζα σίγουρα.
-Και θα διέλυες την οικογένειά σου;
-Όχι φυσικά. Θα τα είχα παράλληλα! απάντησα κι εγώ απελπισμένος για το αδιέξοδο της συζήτησης.

Φυσικά άκουσα τα εξ αμάξης για το ότι είμαι κι εγώ γουρούνι (να πω την αλήθεια δεν με χαλάει να με παρομοιάζουν με αυτό το ζωντανό), ότι βλέπω τις γυναίκες ως σκεύη ηδονής, ότι εγώ φταίω που έχει διαλυθεί ο θεσμός της οικογένειας...

Το ότι μιλούσαμε υποθετικά αυτό βέβαια δεν είχε καμία σημασία, μια και η "απελπισμένη" (ίσως και δυστυχισμένη) είχε προδικάσει τον ένοχο. Η όλη κουβέντα μου έμοιαζε με το φαρουεστικό γνωμικό "πρώτα κρεμάμε , μετά δικάζουμε".

Το όλο σκηνικό έδεσε όταν η δικαστική απόφαση εκδόθηκε με βάση τους αστρολογικούς συνδυασμούς. (Μα αφού είσαι καρκίνος.... Α πες το ότι έχεις ωροσκόπο δίδυμο τώρα εξηγείται το αλλοπρόσαλλο της σεξουαλικής συμπεριφοράς σου).

Να πω την αλήθεια μου θύμισε λίγο rpg, με την απελπισμένη σε ρόλο storyteller. Τα skills μου δυστυχώς δεν ήξερα σε τι επίπεδο βρισκόντουσαν. Το ζάρι σίγουρα δεν με πήγαινε. Φατσικά σίγουρα θα έμοιαζα γκόμπλιν (προς το γουρουνοειδές φυσικά) με ορμές σάτυρου (μάλλον αυτό θα ήταν το βασικό skill ) και ανύπαρκτο εγκέφαλο (μάλλον δεδομένο για την storryteller )...

Γενικά απελπιστική κατάσταση, με τον απελπισμένο πια γραμματέα να απορεί πώς έμπλεξε...

Ευτυχώς το άλλο πρωί στην δουλειά είχα μια από τις πιο όμορφες συναντήσεις. Κοπέλα που σπουδάζει στην σχολή εμποροπλοιάρχων και με την οποία να συζητάω για την ποίηση του Καβαδία. Να μιλάω για τα ταξίδια, τα βιβλία, τους τόπους. Και να βλέπω μια ομορφιά που να ξεχειλίζει από τα μάτια αυτής της γυναίκας... Να εμπνέει ταξίδι...

Γιατί νομίζω ότι τελικά ένα βασικό ατού μας είναι να μην εκφράζουμε μιζέρια... Να μυρίζουμε όνειρα. Την οποία αυτή αντίθεση την ένιωσα μεταξύ αυτών των δύο ατόμων... Και με προβλημάτισε κι εμένα για το εκπέμπω ως άνθρωπος... Γιατί κι η κριτική που κάνουμε μερικές φορές θα πρέπει ,αν δεν την έχουμε κάνει πιο πριν έστω και μετά ,να την κάνουμε και στον καθρέπτη μας.

δίευρο από την Ασία

έχει το ίδιο μέγεθος και παρόμοια σχέδια με το διεύρο. μόνο με προσεχτική ματιά μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς. δεν ξέρω που μου το δώσανε. ίσως στο super market. πάντως να το έχετε υπόψη γιατί 2 ευρώ είναι 2 ευρώ.




το ότι την πάτησα εγώ δεν σημαίνει ότι το ίδιο θα πρέπει να το πάθετε κι εσείς

μπένι - γιωρίκας κι είχα μια σκασίλα...

πραγματικά μπένι και γιωρίκα δεν με ενδιαφέρει γιατί πήρατε λιγότερα κουκιά από ότι περιμένατε. όπως και εσάς δεν σας ενδιαφέρει το ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από το θέμα ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ* αυτή την περίοδο στην χώρα.

(*αυτό το ΣΟ στην μέση βέβαια κάποια στιγμή καταργήστε το. ούτε το τιμάτε, ούτε το πιστεύετε. τι το έχετε να σας παιδεύει; )

μέχρι τότε θα θεωρήσω πολύ σοβαρότερο θέμα την προσπάθεια ανθρώπων όπως του δημήτρη.

έχω άδικο;

ανύπαρκτοι πολίτες

Τελικά το λάδωμα των 3000 ευρώ έπιασε τον τόπο του. Ο λαός που τόσο εύκολα θυμώνει πήρε το καταπραϊντικό του και ξέχασε φυσικά. Βέβαια αν έχεις και την ευλογία της "δεξιάς του Κυρίου" πώς να τις χάσεις τις εκλογές;

Από την άλλη ρε γιωργάκη με τέτοιους συνεργάτες πώς να κερδίσεις τις εκλογές; πώς να σε εμπιστευτεί ο άλλος όταν οι ίδιοι σου οι "σύντροφοι" (;) όχι δεν πιστεύουν απλά σε εσένα αλλά σου σκάβουν και το λάκκο;

η αριστερά αμφότερη αυνανίζεται με την αύξηση των ποσοστών της μην βλέποντας ότι ο ραγιαδισμός και ο δικομματισμός νικήσαν και πάλι. γιατί το θέμα ήταν να μειωθούν και των δύο τα ποσοστά τόσο ώστε να μην μιλάμε για πεντακομματική βουλή αλλά για αρκετά περισσότερα κόμματα. να φανεί η δυσαρέσκεια.

αλλά ξεχνάμε. και ξεχνάμε εύκολα.

την επόμενη φορά που θα φωνάξουν για το ανύπαρκτο κράτος να σκεφτούν πρώτα για τους ανύπαρκους πολίτες... που πρώτα είναι πελάτες κι ύστερα πολίτες...

α ρε αθάνατη ελληνική ψυχή. πάντα ξεχνάς ότι αυτούς τους "ξεφτίλες" κάποιος άλλος "ξεφτίλας" τους έβγαλε και τους στήριξε... εσύ...

εικόνα σου είναι και το ξεχνάς.


α και κάτι για τις ειδήσεις της ΕΡΤ (ετ1 και ΝΕΤ)... τελευταία μου θυμίζουν ένα απόσπασμα από το θεατρικό έργο "το Μεγαλο μας Τσίρκο"
"
... και ο βασιλιάς έφαγε στα Φάρσαλα χαλβά..."


Ο στρατηγός άνεμος νίκησε κι εγώ ανησυχώ...

α ρε ζωίτσα

συγκλονιστική η δήλωση της ζωίτσας λάσκαρης:

"εγώ δεν δουλεύω 8ωρο. οι ηθοποιοί μου στο θέατρο δεν έχουν 8ωρο. γιατί αλλιώς θα χαθεί το μεράκι. ο άλλος θα γίνει τεμπέλης."


σύμφωνα με την κυρία ζωίτσα λάσκαρη το να δουλεύεις είναι θέμα που εξαρτάται από το μεράκι σου κι όχι από ανάγκη (βιοποριστικούς λόγους). φυσικά η "κυρία" λάσκαρη ξεχνάει ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων έχει ξεχάσει το 8ωρο και δουλεύει 10ωρα και 12ωρα και μάλιστα ανασφάλιστα.

αλλά όχι.
το να δουλεύεις εξαρτάται από το μεράκι σου.
και φυσικά το να θες να αμείβεσαι για αυτό που παράγεις είναι παράλογο.
γιατί;
γιατί είναι μεράκι φυσικά...

τέτοιος σκατόγερος θέλω να γίνω...

άμα γεράσω ποτέ.

τέτοιος σκατόγερος θέλω να γίνω...

;-)

το βίντεο είναι από το τραγούδι των Sigur Ros "Hoppipolla"

σελιδοδείκτης

να ένας από τους εκπληκτικούς σελιδοδείκτες των εκδόσεων "Άγρα" τους οποίους μπορείτε να προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία δωρεάν . αν έχουν μείνει, γιατί πολλοί τους αγάπησαν και πολύ...

επιστολές

μην παίξεις με την φωτιά.

η φωτιά είναι αυτή που θα παίξει μαζί σου.

πάντα αυτή παίζει.

να το θυμάσαι...

<*>

πάει καιρός που το φως δεν με τυφλώνει
και δεν με ζαλίζει το σκοτάδι.
αίμα και φωτιά τρέφουν τα όνειρά μου.

αίμα και φωτιά.

<*>

όχι, μην ανησυχείς...
δεν πρόκειται να σε ξεχάσω.
δυστυχώς για σένα...

<*>

υπέροχη η μελωδία της μάσκας που σπα.
μην κλαις!
έχουμε τόσες που περιμένουν ευλαβικά να τις φορέσουμε

και να τις σπάσουμε φυσικά.
το ίδια ευλαβικά.
με τη σειρά τους.

τα παραπάνω δεν είναι ποιήματα.
είναι ακριβώς αυτό που λέω:
επιστολές

illusion - dollface

το παραπάνω είναι μία μίξη μίας ταινίας κινουμένου σχεδίου (dollface) του Andy Huang και του τραγουδιού των VNV Nations* με τον τίτλο illusion

παρότι δημιουργήθηκαν ξεχωριστά , η μίξη τους είναι εκπληκτικά ταιριαστή...

*το συγκρότημα αυτό μου το πρότεινε
πρώτη φορά η ραψωδία

σε ευχαριστώ ψαράκι

άγρα

η άγρα γενικά φημίζεται για την ποιότητα των εκδόσεών της ...

πέρα αυτού ξεχωρίζει κι ως προς την ποιότητα των παρελκόμενων* προϊόντων της όπως είναι οι σελιδοδείκτες και οι ετήσιοι κατάλογοι των εκδόσεων...

ως προς τους σελιδοδείκτες αναζητήστε τους , προσπαθώ να εντοπίσω έναν για να καταλάβετε πιο άμεσα το τι εννοώ...

σας παραθέτω το εξώφυλλο του φετινού κατάλογού της που ήταν και ο αγαπημένος μου φέτος.

κατά τη γνώμη μου μια πολύ όμορφη και σέξι φωτογραφία... όπου αναδεικνύεται το κάλλος (όπως θα έλεγε ένας παλιός αριστερός κουλτουριάρης) του γυναικείου σώματος...
μέσα από μια βαριά και βαρετή δουλειάς αγγαρείας (γιατί είμαι σίγουρος ότι εκείνη τη στιγμή, αυτή η κοπέλα ούτε σέξι ένιωθε, ούτε όμορφη) βγάζει μια γοητεία... κι αυτό είναι που την κάνει ξεχωριστή...

αν γνωρίζει κάποιος ποιανού φωτογράφου είναι αυτή η φωτογραφία θα με ενδιέφερε. δυστυχώς ο κατάλογος δεν έδινε πληροφορίες...

*δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη.
αυτή βρήκα πιο κοντινή σε αυτό που ήθελα να πω.
αν γνωρίζετε τη σωστή, διορθώστε με.

μετά από ένα γλυκό όνειρο...

πυρακτωμένος ( ή λαμπρός) ήλιος λέγεται το τραγούδι [Glósóli]

μην προσπαθήσετε να καταλάβετε τι λέει, είναι ισλανδικά.
το συγκρότημα λέγεται sigur ros* και την μετάφραση των στίχων θα την βρείτε εδώ.

μου θυμίζει πρωινό ξύπνημα...
πρωινό ξύπνημα μετά ένα γλυκό όνειρο...
ένα όμορφο όνειρο...

*το συγκρότημα μου το πρότεινε ο γιώργος
που έχει το high fidelity στο ναύπλιο
και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό
το αναπάντεχο μουσικό διαμάντι
:-)

σχολική περίοδος

όταν έρχεται η σχολική περίοδος οι περισσότεροι μιλούν για το δράμα των γονέων. το οποίο το αντιλαμβάνομαι αλλά εγώ προσωπικά το ζω τα τελευταία χρόνια από την ανάποδη, ως υπάλληλος βιβλιοπωλείου.

η σχολική περίοδος για έναν υπάλληλο βιβλιοπωλείου σημαίνει να αποκτά δυνατότητες μάγου. αυτό για δύο βασικούς λόγους.
πρώτον, ότι το βιβλιοπωλείο ξαφνικά από το ήρεμο καλοκαίρι μετατρέπεται σε υπερκατάστημα χαρτικών (κοινώς γίνεται και υπάλληλος δεύτερου καταστήματος) με μπόλικη δουλειά. ξαφνικά δουλεύει για δύο καταστήματα. το βιβλιοπωλείο ξαφνικά θα πρέπει να διαθέτει οποιοδήποτε τύπου μολυβιού, στυλό, σάκας, τετραδίου, ντοσιέ, μπλάνκο , μπλοκ ζωγραφικής ,ακουαρέλας, ιχνογραφείας, κυρομπογιές, νερομπογιές, μαρκαδόρους κτλ. για όλες τις ηλικίες φυσικά και με βάση όλα τα καπρίτισα του δασκάλου και του σχολείου. αυτό μεταφράζεται ως εξής. πρέπει να βρεθεί δεύτερος χώρος εκεί που πριν δεν υπήρξε. ενώ ταυτόχρονα όλα αυτά θα πρέπει να τιμολογηθούν και φυσικά να ξέρεις που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή.

δεύτερον τα βιβλία.
τα βιβλία του οργανισμού (του υπουργείου δηλαδή) αλλάζουν. άρα θα πρέπει να βρεις ποια είναι αυτά και να τα φτιάξεις κούτα επιστροφής. μετά από αυτό πρέπει να βρεις και ποια αλλάξαν τιμή και να επανατιμολογήσεις. αλλά αυτό είναι το εύκολο. το δύσκολο είναι τα βοηθήματα. όπου κάθε εκδότης αφού αλλάζει το επίσημο σχολικό αλλάζει κι αυτός το δικό του. άρα εγώ ως υπάλληλος βιβλιοπωλείου (και νυν χαρτοπωλείου για λίγους μήνες) θα πρέπει να βρω ποια είναι αυτά , τα οποία πολλές φορές έχουν και παραπλανητικούς τίτλους και τα οποία περιλαμβάνουν αρκετές φορές και τα δικά τους βοηθήματα. μετά αφού έρθουν τα καινούρια θα πρέπει να τα τοποθετήσω ανά τάξη και εκδότη. ακούγεται εύκολο όμως σκεφτείτε ξανά ότι πολλές φορές ο ίδιος εκδότης βγάζει παραλλαγές του ίδιου βοηθήματος με διαφορετικούς συγγραφείς. διάφορα βιβλία το λοιπόν, διαφόρων μεγεθών που έρχονται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κι όπου διαλύουν το νευρικό σύστημα μια και η ταξινόμηση πολλές συνδυάζεται με την ταυτόχρονη εξυπηρέτηση του πελάτη. Ο οποίος παραδόξως θέλει να γνωρίζω απ'έξω όλα τα σχολικά (που ζήτημα είναι να ξέρουν μερικά οι ίδιοι οι φροντιστές)...

αυτή τη στιγμή είμαστε στην ταξινόμηση και ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο ξέσπασμα με το άνοιγμα της σχολικής όπου θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε...

αυτά τα ολίγα για σήμερα

μια άλλη άποψη για την σχολική χρονιά
όχι του γονέα ή του παιδιού
αλλά από αυτή του υπάλληλου του βιβλιοπωλείου

ταξιδευτές

έχεις φύγει ήδη από καιρό
κι ας μην το μαρτυρούν οι λέξεις.

δεν ξέρω ποιανού τα μάτια φταίνε.

φταίνε;

μιλώ σαν να μην έχω φύγει κι εγώ-
σαν να είμαι το λιμάνι, ο σταθμός.

όμως ταξιδιώτης είμαι κι εγώ
και στο ταξίδι δεν υπάρχει ενοχή.
(συνενοχή ίσως...)

έχουμε ξεκινήσει το λοιπόν
κι ας μην το μαρτυρούν οι λέξεις.

και δεν φοβάμαι μη δε σε ξανασυναντήσω.
όσο για αυτό;
είμαι σίγουρος...

(για το τι είμαι σίγουρος εξαρτάται καθαρά από τη ψυχολογία του άτυχου αναγνώστη :-p )