Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από καιρό. Ακόμη και τώρα διστάζω. Όμως η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι το παρόν ιστολόγιο κλείνει το κύκλο του. Προσπάθησα να του αλλάξω μορφή αλλά δεν μπόρεσα. Ήρθε μετά και αυτό το γεγονός όπου φιγούραρε ως επικίνδυνο ιστολόγιο και έδεσε. Πιο κάτω θα περιγράψω λίγο την διαδικασία απεγκλώβισης από τέτοιες καταστάσεις για μελλοντικούς ομοιοπαθείς.
Καταρχήν δεν σταματάω γενικά το blogging (το όποιο γινόταν) αλλά σταματάω την λειτουργία αυτού του blog. Μετακομίζω στο wordpress και ξεκινάω με άλλο blog, το sakidio.wordpress.com. Το wordpress είναι αρκετά διαφορετικό από τον blogger, να πω την αλήθεια μου έχει φανεί πιο δύστροπο όμως θα το προσπαθήσω επειδή για κάποιο λόγο νιώθω να μου ταιριάζει πιο πολύ (ίσως επειδή είναι opensource και επειδή είναι και πρόγραμμα, όχι μόνο υπηρεσία).
Το "διαδρομές και διαθλάσεις" όταν ξεκίνησε είχε κυρίως λυρικό και ερωτικό χαρακτήρα, εξού και οι πολλές αρχικές απόπειρες για ποίηση ή διήγημα. Στην συνέχεια προσπάθησε (όχι ότι το κατάφερνε και πάντα, μάλλον σπάνια) να ασχοληθεί με διάφορα κοινωνικά θέματα ή προβληματισμούς. Προσπάθησε να μετεξελιχθεί, όμως ένιωθα ότι οι βάσεις του δεν το άφηναν. Ήταν σαν από το μπαρόκ να προσπαθούσα να περάσω στο bauhaus. Ήταν αδύνατον. Εξού και που δυσκολευόμουν να γράψω. Χρειαζόμουν κάτι πιο ανάλαφρο (όχι χαζοχαρούμενο), κάτι πιο παιχνιδιάρικο ταξιδιάρικο. Και αντί για ανακαίνηση προτίμησα απλά να ξανακτίσω.
Έτσι ξεκινώ το σακίδιο. Το σακίδιο έχει σκοπό να αποτελέσει κάτι αρκετά διαφορετικό και πιο δροσερό από τις διαθλάσεις. Με πιο έμφαση στα ταξίδια, τις προτάσεις - παρουσιάσεις. Θα υπάρχουν προβληματισμοί άλλα όχι τόσοι πολλοί. Υπάρχουν blogs που μπορούν να αναπτύξουν πιο καλά αυτά τα θέματα (πχ δόκτωρ*, διασταυρώσεις). Όσες φορές προσπάθησα απο το άγχος μου να εκφραστώ και να προλάβω την στιγμή τους έβγαζα κουτσουρεμένους.
Φυσικά δεν λέω ότι θα είναι κάτι εντελώς καινούριο. Οι μνήμες του "διαδρομές και διαθλάσεις" υπάρχουν και θα υπάρξουν στο σακίδιο. Άλλωστε κι ότι λέγεται σακίδιο δεν είναι άσχετο. Στις διαδρομές μαζεύουμε εικόνες, γεγονότα, σκόρπιες μνήμες και τις μαζεύουμε σε ένα εικονικό σακίδιο και μετά με το χεράκι μας, ανάλογα με την περίσταση βγάζουμε αυτές τις εικόνες, αυτά τα σκόρπια νοητικά ψιμύθια (πςςςςς τι είπα πάλι). Γιατί σακίδιο; Για σκεφτείτε λίγο καλύτερα αλλά όταν είναι για μια γρήγορη εκδρομή ποια αποσκευή θα πάρετε; Το σακίδιο δεν είναι κάτι κυριλέ. Λερώνεται όπου κι εμείς, παίρνει τη μυρωδιά μας, και από τις ταξιδιωτικές αποσκευές είναι η πιο προσωπική. Είναι αυτή που πιθανόν θα γράψουμε και κάτι πάνω της σαν εφηβάκια, ένα στίχο, ένα όνομα.
Αν στο "διαδρομές και διαθλάσεις" προσπάθησα να με "βρω", στο σακίδιο δεν νιώθω πια αυτή την ανάγκη. Εσωτερικές διαδρομές και διαθλάσεις δεν τις χρειάζομαι πια, ή μάλλον όχι τόσο έντονα. Παίρνω πια το σακίδιο μου και βγαίνω έξω και όταν βρω κάτι που θεωρώ ενδιαφέρον το μοιράζομαι μαζί σας. Όχι πώς δεν το φιλοσοφούμε, αλλά περπατώντας, βλέποντας και φέρνοντας κυρίως πράγματα από έξω μέσα.
Σας ευχαριστώ που ανεκτήκατε το παραπάνω "σεντόνι" και να περάσω στο tutorial.
Είσαστε ένας μοναχικός blogger που αποφασίσατε να επικοινωνήσετε και να μοιραστείτε σκέψεις και γεγονότα με άλλους συναθρώπους σας είτε αυτοί είναι επίσης bloggers είτε όχι. Μάλιστα μπήκατε και σε κάποια sites όπου είχατε βρει κάποια κολπατζίδικα banners με πληροφορίες ή κολπάκια και πιστέψατε ότι ομόρφαιναν το ιστολόγιό σας , και καλά κάνατε φυσικά. Όμως ένας μαλάκας με το όνομα cracker, ένα αρχίδι ποταπό (δηλαδή τώρα που το σκέπτομαι θα έπρεπε να πάθω κρυψορχία που τα παρομοιάζω με τέτοια υποκείμενα) αποφασίζει να "χτυπήσει" ένα από αυτά τα sites. Και όταν κάποιος ανυποψίαστος επισκέπτης σας κλίκαρε πάνω τους αυτόματα αποκτούσε δούρειους ίππους, υιούς, λάμιες κι άλλα μυθικά τέρατα. Η Google ως πανόπτης το βλέπει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με το ιστολόγιό σας και σας βάζει καραντίνα. Εσείς εναγωνίως φωνάσκετε αλλά εις μάτειν (πολύ μου άρεσε αυτό).
Σας λέει:
-Θα κολλήσεις και τους άλλους.
-Μα εγώ;
-Τίποτα.
- Μα;
- Ασωπή είπαμε.Έχεις το τάδε και το τάδε και μεταφέρεις επικίνδυνες ιώσεις. Για να προλάβουμε την επιδημία πρέπει να τα αφαιρέσεις και να σε ελέγξω.
Τα αφαιρείτε το λοιπόν εσείς ως υπάκουοι που είσθε και την φωνάζετε.
-Κυρία Google τώρα είμαι καθαρός.
-Καλά μας τα παν κι άλλοι. Περίμενε στη σειρά και θα το δούμε.
-Μα;
-Τι είπες;
-Τίποτα.
-Α και που σαι; Μικρέ; Συμπλήρωσε και το τούτο για να έχω και το κεφάλι μου πιο ήσυχο;
-Τι είναι αυτό;
-Πολλά ρωτάς αλλά θα σου πω. Αυτό είναι ότι καταρχήν αποδέχεσαι ότι έχεις λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας και δεύτερον ότι θα ελέγχεσαι κατά τακτά χρονικά διαστήματα για να βλέπουμε ότι είσαι καλό παιδί.
-Μάλιστα
-Τι είπες;
-ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΠΑ ΚΥΡΙΑ Google
-Έτσι μπράβο
Το λοιπόν τα κάνετε όλα αυτά και μετά από ενα χρονικό διάστημα που μπορεί να είναι αρκετές μέρες μέχρι βδομάδα και εφόσον είστε καθαροί, σας έρχεται ένα μέλι όπου λέει ότι βγαίνετε από την καραντίιιινααααα.
Αυτάαααα. Όποιος θέλει διευκρινήσεις υπάρχει το email μου (προτιμήστε παρακαλώ το gmail) ενώ για τις κοπέλες υπάρχει φυσικά και το κινητό 69******** .
Δεν είναι το τελευταίο post φυσικά το κλείσιμο θα γίνει σε δύο μεταβατικά posts.
*ο δόκτορας είναι από τους bloggers που υπέστησαν και υπομένουν ακόμη αυτή τη δύσκολη κατάσταση, αυτή την καραντίνα.
"Pas moi qu'ai fait les voyages,C'est les voyages qui m'ont fait"
Bernard Lavilliers
Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου