Ανακύκλωση, μια διαδικασία που ακολουθεί σύμφυτα ανθρώπινα και λοιπά είδη από την έκρηξη της ζωής έως το σήμερα. Πολλοί την θεωρούν ως μία νέα ιδέα αλλά σκεφτείτε πιο καλά και θα δείτε ότι βασικά συστατικό της επιβίωσης και της εξέλιξης. Δεν θα αναφερθώ στην άγρια ζωή που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ανακυκλώνει συνήθειες και είδη, θα αναφερθώ στις δικιές μας "παλιές" συνήθειες.
Χαρακτηριστικό τέτοιο παλιό παράδειγμα αποτελεί ένα τυπικό παλιό αγροτικό σπίτι όπου τα πάντα χρησιμοποιούνταν. Από το σιτάρι είχαμε το αλεύρι και το σανό, από τα ζωντανά το κρέας, το γάλα και τα παράγωγα από αυτό προϊόντα και την κοπριά για τα φυτά. Τα υπολείματα των τροφών , τροφή επίσης για τα ζώα. Μπορώ να το συνεχίσω με χιλιάδες παραδείγματα όμως ο σκοπός μου δεν είναι να σας ζαλίσω.
Έτσι η ανακύκλωση όμως εκτός από ανάγκη αποτελούσε κι ένα βραχνά, μια σειρά συνηθειών που δέσμευαν τον άνθρωπο. Οπότε μπαίνοντας στην βιομηχανική εποχή και πιο συγκεκριμένα στην καταναλωτική , ο άνθρωπος (και πιο πολύ ο αυτός των αστικών κέντρων) ένιωσε να αποβάλει από πάνω του αυτό το βραχνά. Όμως αποδεικνύεται ότι εν μέρη αυτό αποτελούσε μία ψευδαίσθηση. Η πορεία προς τα εμπρός εμπεριέχει την ανάγκη για ανακύκλωση προϊόντων, αγαθών και ιδεών.
Συνειδητοποιώντας αυτή την πραγματικότητα προσπάθησα να εντάξω κι εγώ την ανακύκλωση στην ζωή μου, με πρώτο βήμα την ανακύκλωση των χαρτιών (εφημερίδες, περιοδικά, αποδείξεις , εισητήρια, κουτιά) και με επόμενο αυτό της ανακύκλωσης πλαστικών μπουκαλιών. Ειδικά για τα τελευταία δεν είχα συνειδητοποιήσει τα πόσα πλαστικά μπουκάλια χρησιμοποιούμε (σχεδόν μία πλαστική σακούλα μέσα σε ένα μήνα).
Και όταν μιλάμε για πλαστικά μπουκάλια δεν μιλάμε για αυτά των αναψυκτικών μόνο.
Αν και η συλλογή των πλαστικών μπουκαλιών δεν ευδοκίμησε γιατί επίσης για καμία βδομάδα οι κάδοι ανακύκλωσης ήταν τίγκα, ήταν μια αρχή.
Μία άλλη αρχή ήταν η απαλλαγή από τις πλαστικές σακουλίτσες του super market. Προσπαθώ να πίσω και τους δικούς μου. Θα δούμε. Πώς γίνεται αυτή η απαλλαγή; Συνήθως σε μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα σας δίνουν τα προϊόντα μέσα σε μία μεγάλη χάρτινη σακούλα. Αυτή η σακούλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές και για αρκέτα (όχι φυσικά πολύ βαριά) πράγματα. Παρατήρησα , εκτός από τα παραξενεμένα βλέμματα των υπαλλήλων, ότι με μία ετοια σακούλα και χωρίς να την "τιγκάρω", να αποφεύγω την "κατανάλωση" το λιγότερο 5 πλαστικών. Σε κατάστημα που ρώτησα για πάνινες ενημερώθηκα ότι αναζητούνται προμηθευτές από το εξωτερικό, μια και δεν υπάρχουν έλληνες παραγωγοί του εν λόγω προϊόντος.
Τελευταία ένα παλιό laptop χάλασε σε σημείο που απλά κινδύνευε το σπίτι από την δυσλειτουργία του. Το μόνο που επέζησε ήταν ο σκληρός. Σκεφτόμουν που θα μπορούσα να τον "ανακυκλώσω" και εντόπισα αυτή την υπηρεσία.
Ενώ ενδιαφέρον αποτελεί, για την μετάβαση σε μία καθημερηνότητα ανάκυκλωσης το παλιό αλλά επίκαιρο post της Anarrima
"Pas moi qu'ai fait les voyages,C'est les voyages qui m'ont fait"
Bernard Lavilliers
Κυριακή, Ιουνίου 29, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Κι εγώ έχω συστηματοποιήσει την ανακύκλωση όλων των ανακυκλώσιμων απορριμάτων, που τα τοποθετώ μέσα σε μεγάλη πλαστική (τι άλλο;) σακκούλα κι αυτή στον μπλε κάδο. 'Ομως υπάρχουν κάποια υλικά τα οποία δεν δέχεται ο δήμος να μπουν στους μπλε κάδους κι ένα απ' αυτά είναι οι λαμπτήρες. Επειδή συμβαίνει να έχω συχνά καμένους λαμπτήρες, σε αρκετές ποσότητες, από τον επαγγελματικό μου χώρο (κυρίως φθορισμού) δεν ξέρω τι να τους κάνω. Μήπως ξέρεις τι γίνεται μ' αυτούς;
Ρώτησα για το θέμα της ανακύκλωσης των λαμπτήρων αλλά ξέχασα να το προσθέσω στην ανάρτηση. Βασικά αρχικά θα σου πω ότι στην τιμή του λαμπτήρα ,όπως με ενημερώσαν , συμπεριλαμβάνεται ένα ποσό και για την ανακύκλωσή του. Tη μοναδική σχετικά παραπομπή που εντόπισα ήταν αυτή
Δημοσίευση σχολίου