σύγκρουση

Δες τον ήλιο καθώς φεύγει ,καλέ μου φίλε.
Είναι η νύχτα που μας περιμένει.
Πιες ένα τσιγάρο και νιώσε το να σου καίει τα στήθη.
Πιες κι από αυτό το γλυκό ποτό
και κάθε ενδοιασμός σου θα χαθεί.
Μας περιμένει η νύχτα με τα λούσα της και πρέπει να είμαστε αξιοπρεπείς.

Πατάω γκάζι στην ατελείωτη λεωφόρο, φίλε μου.
και προσπερνάμε την μνήμη.
Βλέπω το χαμόγελό σου και χαμογελώ κι εγώ.
Τραγουδάμε και χανόμαστε.
Εσύ κι εγώ σε μια συνεχόμενη σύγκρουση....[...]

[...]Μην φοβάσαι φίλε μου, η νύχτα γλυκιά.
Μα το ξέρω, φοβίζει.
Μην φοβάσαι.
Ο ήλιος έρχεται ξανά.