Τσιγάρο δοκίμασα πρώτη φορά πολύ μικρός. Ήμουν πέμπτη δημοτικού. Σε αντίθεση με άλλους δεν ήταν για μένα μια δραματική εμπειρία. Αντιθέτως ήταν μια ευχάριστη εμπειρία.
Συστηματικά όμως το ξεκίνησα πολύ μετά , γύρω στα 16. Εκτός από ευχαρίστηση ήταν κι ένας τρόπος για να φλερτάρω. Τότε έμαθα να στρίβω τσιγάρο. Μου άρεσε η μυρωδιά του καπνού μέσα στο σακούλι, καθώς και αυτή που έμενε στα χέρια μου από την επαφή τους με τον καπνό. Τσιγαρόχαρτο λεπτό , όσο λεπτό γινόταν. Και το κάπνισμα διαρκούσε αρκετή ώρα. Όχι τόσο ως προς την ποσότητα όσο ως προς την διάρκεια. Δεν κάπνιζα γρήγορα. Γενικά ότι απολαμβάνω δεν μου αρέσει να το επιταχύνω, θέλω να έχει διάρκεια και να του έχω δώσει σημασία. Τσιγάρο με καφέ, μετά από φαγητό ή μετά από έρωτα. Σε ένα ζευγάρι που καπνίζουν και οι δύο, είναι σαν ιεροτελεστία το να μοιράζεσαι ένα τσιγάρο. Είναι και αυτά τα σχήματα που φτιάχνει ο καπνός στον αέρα. Σαν σκέψεις κι όνειρα που ταξιδεύουν.
Το είχα "κόψει" για μια περίοδο, όμως δεν είμαι σίγουρος πια αν θέλω να το "κόψω". Περιστασιακά επισκέπτομαι αυτόν τον φίλο. Τόσες νύχτες με είχε συντροφεύσει όταν ένοιωθα μόνος. Σε ταξίδια... Έρημους δρόμους... Κρύες νύχτες...
Τόσες φορές κρυφτήκαμε μαζί για να τα πούμε... Να πούμε τα μυστικά μας...
Σας παρακαλώ μην με πρήξετε με τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Τις ξέρω.
Συστηματικά όμως το ξεκίνησα πολύ μετά , γύρω στα 16. Εκτός από ευχαρίστηση ήταν κι ένας τρόπος για να φλερτάρω. Τότε έμαθα να στρίβω τσιγάρο. Μου άρεσε η μυρωδιά του καπνού μέσα στο σακούλι, καθώς και αυτή που έμενε στα χέρια μου από την επαφή τους με τον καπνό. Τσιγαρόχαρτο λεπτό , όσο λεπτό γινόταν. Και το κάπνισμα διαρκούσε αρκετή ώρα. Όχι τόσο ως προς την ποσότητα όσο ως προς την διάρκεια. Δεν κάπνιζα γρήγορα. Γενικά ότι απολαμβάνω δεν μου αρέσει να το επιταχύνω, θέλω να έχει διάρκεια και να του έχω δώσει σημασία. Τσιγάρο με καφέ, μετά από φαγητό ή μετά από έρωτα. Σε ένα ζευγάρι που καπνίζουν και οι δύο, είναι σαν ιεροτελεστία το να μοιράζεσαι ένα τσιγάρο. Είναι και αυτά τα σχήματα που φτιάχνει ο καπνός στον αέρα. Σαν σκέψεις κι όνειρα που ταξιδεύουν.
Το είχα "κόψει" για μια περίοδο, όμως δεν είμαι σίγουρος πια αν θέλω να το "κόψω". Περιστασιακά επισκέπτομαι αυτόν τον φίλο. Τόσες νύχτες με είχε συντροφεύσει όταν ένοιωθα μόνος. Σε ταξίδια... Έρημους δρόμους... Κρύες νύχτες...
Τόσες φορές κρυφτήκαμε μαζί για να τα πούμε... Να πούμε τα μυστικά μας...
Σας παρακαλώ μην με πρήξετε με τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Τις ξέρω.
13 σχόλια:
Κι εγώ κάπνιζα μέχρι που κόντεψα να τα τεζάρω και φυσικά τόκοψα...όχι για πάντα ....γιατί λίγα πράγματα μέσα στη ζωή είναι "για πάντα" και σίγουρα το τσιγάρο δεν είναι μέσα σ`αυτά.
Τόκοψα ...προς το παρόν....(πάνε 13 χρόνια!!!!!)
Και να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω καθόλου αν ήταν παρέα ή μια μ....κία σκέτη!
Οι βλαβερές συνέπειες δυστυχώς δεν είναι μόνο δικό σου θέμα. Είναι και τον άλλων. Εμείς που δεν καπνίζουμε τί σου φταίμε και μας λιβανίζεις βρε παιδί;
Άσε δε τα μαλλιά, ρούχα, στόμα κτλ. που βρωμάνε. Εγώ δεν πλησιάζω ούτε για πλάκα κάποιον που πίνει καφέ και καπνίζει. Μπλιάξ!
Κατά τα άλλα ζωή σου είναι και μπορείς να την καταστρέψεις. It's your right.
:) Καλημέρα
Αυτό όμως που ήθελα να σου πω αρχικά και παρασύρθηκα από την λύσσα μου, είναι ότι το κείμενο είναι πολύ ωραίο και πολύ ρομαντικό.
@Νανά
Νανά πιστεύω ότι από τη στιγμή που έχεις καπνίσει για αρκετό διάστημα ουσιαστικά όποτε κι όσο και να το κόψεις παραμένεις καπνιστής.
Ας μην γελιόμαστε ήπιας μορφής ναρκωτικό είναι... Κι αν καταφέρεις να το διατηρήσεις σε φυσιολογικά επίπεδα δεν μπορεί να σου προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. (Ένα το πολύ δύο τσιγάρα την ημέρα πχ). Φυσικά κανείς δεν κάνει μόνο τόσο.
@ggk
Το ότι θέλω να καπνίζω δεν το εννοώ με το να καπνίζω τους άλλους... Πάντοτε σεβόμενος αυτούς που δεν καπνίζουν... Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο :-)
Γιατί γαι μια ευχαρίστηση λίγων λεπτών να στερείς από τη ζωή σου την ευχαρίστηση χρόνων..???
Είναι κρίμα που τόσος κόσμος καπνίζει..και κυρίως από τόση μικρή ηλικία..είναι κρίμα διότι προκαλούνται σοβαρές βλάβες στον οργανισμό..και 2η ζωή δεν έχουμε..!!!
@just living
Αυτό να πω την αλήθεια δεν το θεωρώ επιχείρημα... γιατί απλά αφού δεν υπάρχει δεύτερη ζωή εγώ θέλω να την ζήσω όπως θέλω. Η διάρκεια δεν είναι το παν... Σε λογικά πάντα πλαίσια...
Είχα ένα θείο, μανιώδη καπνιστή, που μου στάθηκε σαν πατέρας στη ζωή μου. Δυστυχώς, έσβησε αρκετά νέος από καρκίνο του πνεύμονα λίγο μετά τη διάγνωση.
Όταν ήμουν παιδί (πρώτες τάξεις του Δημοτικού), είχα μια ακατανίκητη περιέργεια να καταλάβω τι είναι τέλος πάντων αυτό το τσιγάρο και γιατί του άρεσε τόσο. Βλέποντας την απίστευτη επιμονή μου, μού έδωσε να δοκιμάσω. Δε θα ξεχάσω ποτέ την αηδία που ένιωσα.
(και είμαι απόλυτα βέβαιος πως το έκανε ακριβώς για να μην το δοκιμάσω αργότερα)
Χάρη στον θείο λοιπόν, πέρασα την "κρίσιμη" ηλικία, χωρίς καν να μου περάσει από το μυαλό η ...ιδέα.
Μετά το στρατό (και μια σύντομη θητεία σε εταιρείες πληροφορικής) βρέθηκα, χάρη στις συστάσεις κάποιου, εργαζόμενος στο Τμήμα Marketing γνωστής καπνοβιομηχανίας για δυο χρόνια και ήμουν ο μοναδικός μη καπνιστής εκεί μέσα!
Σε αυτό το διάστημα μάλιστα δοκίμασα από περιέργεια μερικά τσιγάρα (κάτω από 30 συνολικά και όχι μέχρι τέλους), όπως και μερικά πούρα - άλλωστε έπρεπε να έχω και μια πιο "πρακτική" γνώση του ...αντικειμένου ;)
Τα δυο χρόνια που εργαζόμουν εκεί συνέβησαν πολλά σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου.
Αρχικά έτυχε η χειρότερη στεναχώρια που πέρασα (αλλά ακόμα και τότε δεν μπόρεσα ποτέ να ...συμπαθήσω το τσιγάρο - βρήκα "παρηγοριά" στη μουσικοδήγηση).
Στη συνέχεια ήταν ο θάνατος του θείου που με έκανε να αναρωτηθώ τι δουλειά έχω σε έναν τέτοιο χώρο.
Το πιο εκπληκτικό όμως, είναι πως λίγο πριν παραιτηθώ, γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου σε ένα πάρτι, όπου ξεκινήσαμε την κουβέντα ακριβώς επειδή ήμασταν οι μόνοι "μη καπνιστές" εκεί μέσα!
Στη συνέχεια μάλιστα, απηυδισμένος από το υπαλληλίκι και όσα φαιδρά συνέβαιναν εκεί μέσα με τα "συντροφικά μαχαιρώματα", πήρα τη μεγάλη απόφαση να ρισκάρω στο στίβο του freelancing ως σύμβουλος επιχειρήσεων, ξεκινώντας βεβαίως από τις διαφημιστικές εταιρείες που συνεργάζονταν με την εν λόγω καπνοβιομηχανία ;)
Το ένα έφερε το άλλο και ...κάπως έτσι έφτασα στο σημείο που είμαι σήμερα.
Τελικά, ακόμα και χωρίς να το "πάω" καθόλου, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου το ...άτιμο :))
(333 λέξεις, μαζί με αυτές φυσικά)
Να πω την αλήθεια, κάτι που δεν είναι κι εμφανές στο ποστ μου, δεν θέλω να αγιοποιήσω το κάπνισμα... Δεν πιστεύω στις αγιοποιήσεις και προσπαθώ να αποφεύγω τη λογική του άσπρου μαύρου στις σκέψεις μου και κατ' επέκταση στις απόψεις μου...
Με το τσιγάρο θέλω και προσπαθώ να έχω μία σχέση όπου να το απολαμβάνω κι όχι να μου γίνεται συνήθεια. Όταν διαπιστώνω ότι θέλω να καπνίζω για να καπνίζω προσπαθώ να το κόψω όσο γίνεται πιο σύντομα.
Περίεργη η σχέση σου με το τσιγάρο μιχάλη... Πάντως αν κι άτιμο εξαιτίας του γνώρισες το μεγάλο έρωτα της ζωής σου. Φυσικά είμαι σίγουρος ότι έπαιξε ρόλο (πολύ πιο σημαντικό) και το λέγειν σου... :-)
Συμφωνώ οτι η διάρκεια δεν είναι το πάν..μα δεν νομίζω οτι υπάρχει ιδιαίτερη "ποιότητα" όταν καπνίζεις..Βεβαίως άν είσαι απόλυτα συνηδειτοποιημένος...τότε πάσο!!!
χχχ
Cortlinux:
Εμφανές είναι, μην ανησυχείς. Μάλιστα το έγραψες τόσο ωραίο που κινδύνεψα να το ...συμπαθήσω ;)
(σοβαρολογώ)
Το κείμενο είναι υπέροχο.
Δεν ξέρω τι να σου πω για το τσιγάρο, γιατί δεν μου αρέσει να κάνω κηρύγματα.
Εγώ καπνίζω περίεργα. Μπορώ να κάνω κ μήνες χωρίς τσιγάρο κ ξαφνικά ένα βράδυ να καπνίζω ένα πακέτο. Την έλλειψη του δεν την έχω νιώσει ποτέ, μόνο την απόλαυση κάπου κάπου.
@just living
Όχι ακριβώς συνειδητοποιημένος ως προς το τσιγάρο... Δεν είμαι συνειδητοποιημένος καπνιστής... ίσως πιο πολύ ηδονιστής... Με την γενική έννοια του όρου κι όχι απαραίτητα την πονηρή... Για να γίνω πιο σαφής, ηδονή για μένα είναι κι ένα καλό φαγητό...
@μιχάλη
Χαίρομαι που έγινε αντιληπτό... :-)
@ζωή
Κάπως έτσι είναι κι εμένα η σχέση μου με αυτό. πέρασα σχεδόν ένα χρόνο χωρίς αυτό. Προσπαθώ να αποφεύγω τα "έτοιμα" τσιγάρα και να καπνίζω καπνό. Με τα έτοιμα καταλήγεις να εκτονώνεσαι κι όχι να το απολαμβάνεις. Εκτός των άλλων είναι και χαμηλότερης ποιότητας καπνός... Ο καλός καπνός δεν πρέπει να είναι ξερός (όχι δεν εννοώ να τα βάλουμε κάτω από την βρύση, μιας και τα φύλλα του καπνού έχουν την δική τους υγρασία) αλλά να έχει μια σχετική υγρασία, χωρίς φυσικά να είναι και "μούσκεμα".
Γενικά σας προτείνω αν ανεβείτε ποτέ στη πόλη της Καβάλας να επισκεφτείτε το μικρό μεν αλλά όμορφο μουσείο του καπνού που στεγάζεται στο υπόγειο ενός παλιού καπνεργοστάσιου. Έχει αναλυτικές πληροφορίες για την ιστορία του καπνού στην Ελλάδα, τον τρόπο καλλιέργειας κι επεξεργασίας του. Ακόμη κι αν δεν καπνίζετε πιστεύω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να μάθετε κάποια πράγματα για ένα πρώην βασικό προϊόν εξαγωγής της χώρας μας. Ενώ θα διαπιστώσετε ότι τα φύλλα του καπνού (έχει δείγματα φύλλων καπνού ή αλλιώς παστάλια) έχουν μια ιδιαίτερη κι ίσως όμορφη μυρωδιά (καμία σχέση με αυτή του τσιγάρου).
Επειδή οι περισσότεροι ξέρουν μόνο την Ξάνθη ως προς το θέμα καπνού, αναφέρω ότι η Καβάλα είχε φτάσει να έχει 400 καπνεργοστάσια λίγο πριν το 1940.
Όντως είναι και το φαγητό..Και αν το καλοσκεφτούμε είναι μια από τις λίγες απολάυσεις της ημέρας...μα με μέτρο..!!!
χχχ
:-)
Δημοσίευση σχολίου