Όχι όμως εξαρχής όλα αυτά. Αρχικά θα γίνονται μακρινοί αντίλαλοι... Θα συγκεντρώνεσαι και θα καταφέρνεις να τους φέρνεις κοντά σου. Να σε γλυκαίνουν.
Ύστερα θα γίνονται όλο και πιο μακρινοί... Λίγο πριν τους εντοπίσεις θα χάνονται και μετά θα ακολουθεί η σιωπή...
Άγρια σιωπή...
*
----
*
Ακόμη κι ο ήλιος θα σου φαίνεται αμίληκτα όμορφος... Θα προπαγανδίζει ένα καλοκαίρι που δεν θα ζεις...*
----
*
*
Τότε δεν θα 'μαι εκεί... Όπως δεν είμαι και τώρα...Τότε δεν θα 'μαι εκεί... Δεν βρίσκω τον λόγο να είμαι...
Προτίμησες την απουσία μου...
Θα σου την προσφέρω λοιπόν
απλόχερα
ως ύστατο δώρο...Καληνύχτα
και καλό ταξίδι*
*τα εννοώ αυτά τα δύο.
πίκρα δηλώνω κι όχι κακία
πίκρα δηλώνω κι όχι κακία
5 σχόλια:
Και ένα χαμόγελο
[...]Στην άκρη του πόνου ένα ανοιχτό παράθυρο
Ένα φωτισμένο παράθυρο
Υπάρχει πάντα ένα όνειρο που αγρυπνά
Πόθος για εκπλήρωση πείνα για χόρταση
Μια γενναία καρδιά
[...]
Paul Eluard
πολύ όμορφο a.i.
απλά πρέπει να το παίρνουμε απόφαση μερικές φορές που οδηγούνται τα πράγματα... το παράθυρο αυτό έκλεισε... πάω να ανοίξω ένα άλλο...
"Προτίμησες την απουσία μου, σου την προσφέρω απλόχερα.." καλά τα είπες...! Σ'αυτούς που προτιμούν την απουσία μας αυτό ακριβώς θα έπρεπε να προσφέρουμε! Να δω πότε θα καταφέρω κι εγώ να το πω αυτό...!
χμ...ειδες για να μπαινω μια στις τοσες??!! τωρα εμαθα τι εγινε στο τελος και δεν προλαβα να σου πω παλι τα δικα μου σ'αυτο το ποστ!!
εγω 1 εχω να πω και ειναι το σχολιο μου για τα μικρα γραμματακια με το αστερακι στο τελος..ερωτα δηλωνεις και οχι πικρα ;)
@σαν παλιό σινεμά...!
μωρέ να το πεις εύκολο είναι... να το κάνεις πράξη είναι το δύσκολο...
@fani
όχι πίκρα είναι... πίκρα όχι γιατί δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου (δεν γίνεται να απαιτείς κάτι τέτοιο)... πίκρα γιατί είχε χαθεί...
αλλά ίσως έτσι είναι καλύτερα και για τους δυο... :-(
Δημοσίευση σχολίου