
Το άσχημο είναι ότι το χαμόγελο είναι πικρό...
|
Βράδυ...
Στο μπαλκόνι που κοιτά τον ακάλυπτο...
Πολλές οι πολυκατοικίες που κοιτούν μέσα του. Κάποιοι έγκλειστοι κήποι , με απελπισμένα φυτά και γάτες...
Ούτε αυτές ακούγονται σήμερα...
Απαλή ησυχία. Με τη ζέστη υπόκωφη να την ακολουθεί.
Υπόκωφη, ναι. Έχει το δικό της ήχο, ηχώ... και μια άλλη γεύση... οσμή...
είναι η ζέστη της καλοκαιρινής νύχτας... με μία υποψία νυχτολούλουδου, αλατιού, ηλιοκαμένου δέρματος... κι ενός φιλιού που ξεχάστηκε σε ένα φεγγάρι...
Ένα, δύο φώτα ξεχωρίζουν στα γύρω διαμερίσματα... Επίμονη η μέρα να δείξει την κυριαρχία της...
Κοιτάζω πάνω... Ίσα καταφέρνω να ξεχωρίσω ένα αστέρι...
Το κοιτάω αρκετή ώρα... η μελωδία του διαχέεται στους παλμούς μου...
κλείνω τα μάτια... και βρίσκομαι κοντά του
Πάλι ένα τραγούδι από τα παλιά...
Το έχω συνδέσει με βόλτες...
Και φυσικά με εφηβικές .. χμ .. ανησυχίες...
Ένα τραγούδι που σίγουρα πάει πακέτο με το videoclip...
Σαββατοκύριακο έρχεται...
Και μάλιστα το πρώτο του καλοκαιριού...