"Pas moi qu'ai fait les voyages,C'est les voyages qui m'ont fait"
Bernard Lavilliers

Παρασκευή, Ιουνίου 29, 2007

η αλήθεια με λίγες γραμμές




Το άσχημο είναι ότι το χαμόγελο είναι πικρό...

Τρίτη, Ιουνίου 26, 2007

βράδυ καλοκαιριού στην πόλη

Get this widget | Share | Track details

Βράδυ...


Στο μπαλκόνι που κοιτά τον ακάλυπτο...


Πολλές οι πολυκατοικίες που κοιτούν μέσα του. Κάποιοι έγκλειστοι κήποι , με απελπισμένα φυτά και γάτες...

Ούτε αυτές ακούγονται σήμερα...


Απαλή ησυχία. Με τη ζέστη υπόκωφη να την ακολουθεί.

Υπόκωφη, ναι. Έχει το δικό της ήχο, ηχώ... και μια άλλη γεύση... οσμή...

είναι η ζέστη της καλοκαιρινής νύχτας... με μία υποψία νυχτολούλουδου, αλατιού, ηλιοκαμένου δέρματος... κι ενός φιλιού που ξεχάστηκε σε ένα φεγγάρι...

Ένα, δύο φώτα ξεχωρίζουν στα γύρω διαμερίσματα... Επίμονη η μέρα να δείξει την κυριαρχία της...


Κοιτάζω πάνω... Ίσα καταφέρνω να ξεχωρίσω ένα αστέρι...

Το κοιτάω αρκετή ώρα... η μελωδία του διαχέεται στους παλμούς μου...


κλείνω τα μάτια... και βρίσκομαι κοντά του

Δευτέρα, Ιουνίου 25, 2007

δεν με αφήνουν

Από τη στιγμή που αποφάσισα να το ρίξω σε πιο cool post...Γιατί λέω... Καλοκαίρι έρχεται . Ζέστη κάνει. Η όλη φάση για έρωτες, μπανάκια, εκδρομές μυρίζει... Ε δεν με αφήνουν...

Τι εννοώ;

Μετά από το βίντεο με τους μετανάστες ακολουθούν οι εξής δηλώσεις του Πολύδωρα:
1) Να γίνει έρευνα στα αστυνομικά σώματα για τυχόν(;) ανάλογα βίντεο τα οποία και θα καταστραφούν (φοβόμαστε για τα πειστήρια;;;; )
2) Να βρεθεί αυτός που ανέβασε το βίντεο... με την δικαιολογία ότι πιθανόν συμμετείχε...

Τα σχόλια δικά σας....

Σ.τ.C. Το βίντεο ανέβηκε για πρώτη φορά στο youtube από τον Kabamaru Igano και αμέσως μετά και σχεδόν ταυτόχρονα δημοσιεύτηκε στο Indymedia και στο blog του Kabamaru. Επειδή έχουν ακουστεί διάφορα γύρω από το άτομο του... Καλό θα ήταν να επισκεφτείτε το ιστολόγιό του για να δείτε πόσες μπαρούφες ακούσατε...

Σ.τ.C. 2 φυσικά επειδή θέλω να τους πάω και λίγο κόντρα σας έβαλα και αυτό το δροσερό και επαναστατικό (για να μην ξεχνιόμαστε) βιντεάκι από τα παλιά...

Κυριακή, Ιουνίου 24, 2007

πόση ομορφιά;

Αυτές τις ημέρες με αφορμή το βιβλίο "Μικρή ιστορία περί των πάντων (σχεδόν)" του Bill Bryson τριγυρνά μία φράση του Douglas Adams στον νου μου...

"Isn't it enough to see that a garden is beautiful without having to
believe that there are fairies at the bottom of it too?"


Αλήθεια... Πόση ομορφιά;

:-)

Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007

περισσότερη ασφάλεια = δημοκρατία(;)



Σχετικά με το παραπάνω υλικό θα πρέπει να έχετε πληροφορηθεί από άλλες πηγές.

Δεν θα πω πολλά... Απλά σκεφτείτε να πέσετε στα χέρια τέτοιων ατόμων. Αυτά τα άτομα πληρώνονται και μάλιστα χοντρά για να κάνουν τέτοιες δουλειές.

Δεν θα επαναλάβω την άποψή μου για τα σώματα ασφαλείας(;) (ΕΚΑΜ, ασφαλήτες ).

Απλά... Αυτοί δεν φυτρώσαν ξαφνικά...

Και πιο πολύ με ανησυχεί ότι πολλοί θα το είδαν και θα γελάσαν...

Τι κοινωνία είναι αυτή που γεννά τέτοιες συμπεριφορές; Μήπως είναι ένα κουδουνάκι (μην πω καμπάνα) κινδύνου;
Δεν ξέρω τη λύση...

Παραθέτω και το βίντεο της παραπομπής που μου υπόδειξε ο doctor με το σχόλιό του.

Δευτέρα, Ιουνίου 11, 2007

δημοκρατία(;) ελλάδος

Μόλις διάβασα αυτό το κείμενο το οποίο βρήκα στο indymedia. Δεν ξέρω για ποιο λόγο έχουν συλληφθεί αυτά τα άτομα. Δεν έχω καταφέρει να βρω. Το μόνο που έχω μάθει είναι ότι έχουν συλληφθεί τρία νεαρά άτομα και ότι έχουν κακοποιηθεί (πολύ λίγη λέξη για αυτό που θα διαβάσετε) από την αστυνομία. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι αθώοι ή ένοχοι. Το ρόλο αυτό τον έχει αναλάβει η γαμημένη δικαιοσύνη κι όχι οι μαλάκες οι ανακριτές που τελικά ξεκαυλώνουν όπου μπορούν. Σε μια δημοκρατική κι όχι "δημοκρατική" χώρα δεν είναι αυτόκλητοι δικαστές οι αστυνομικοί.

Και γιατί τέτοια σιωπή; Γιατί τα ΜΜΕ έχουν σιωπήσει; Γιατί τέτοια προσπάθεια να επιβάλουν τον τρόμο; Από πότε ο συλληφθέντας πριν δικαστεί έχει κριθεί ήδη ένοχος; Ποιοι είναι αυτοί που το αποφασίζουν;

Μας μιλάνε για την τα 30 και τα 40 της δημοκρατίας... Ποιοι; Αυτοί που είναι έτοιμοι να την πουλήσουν; Και ποιοι θα την προστατέψουν; Οι κωλοπραίτορες με τα χακί; Τα γαμημένα τα ΕΚΑΜ; Οι ανακριτές με την πλήρη ασυδοσία στα χέρια τους; Οι δικαστές και εισαγγελείς που είναι χωμένοι μέχρι τα μπούνια στην διαφθορά; Ποιοι γαμώ την "δημοκρατία" σας;

Από πότε το παρακράτος φυλάει την δημοκρατία; Σε ποιες εποχές μας γυρνάμε πίσω;

Είμαι τόσο παράξενος πια που με τόση "ασφάλεια" νιώθω μεγάλη ανασφάλεια...


Ααα και για να μην ξεχνιόμαστε...
Μήπως φόρεσες πράσινα σταράκια σήμερα; Πρόσεχε... Ο Παναγιωτάκης ακόμα μέσα είναι... Στις φυλακές Αυλώνας...

Ίσως να είσαι ο επόμενος...

Κι όχι δεν μπορώ να γράψω ήρεμα... Δεν μπορώ να γράψω πολιτισμένα για τον "πολιτισμό" τους...

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

καλοκαιρινές αναμνήσεις (συνέχεια)

Πάλι ένα τραγούδι από τα παλιά...

Το έχω συνδέσει με βόλτες...

Και φυσικά με εφηβικές .. χμ .. ανησυχίες...

Ένα τραγούδι που σίγουρα πάει πακέτο με το videoclip...

Σαββατοκύριακο έρχεται...

Και μάλιστα το πρώτο του καλοκαιριού...


τα παρακάτω videoclip είναι αναμνήσεις-προσθήκες της αγαπητής trying escape the truth




Κυριακή, Ιουνίου 03, 2007

καλοκαίρι απόγευμα







Το καλοκαίρι η αίσθηση που υπάρχει το απόγευμα είναι ιδιαίτερη. Την ώρα που δύει ο ήλιος ένα παράξενο συνονθύλευμα από άνθη, αλάτι και δροσιά κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα... καθώς κι ένας υποβόσκων ερωτισμός και μια νοσταλγία...


Ένα τέτοιο απόγευμα λοιπόν μου ήρθε στο νου αυτό το τραγούδι. Όχι μόνο του. Με μπόλικες αναμνήσεις. Αναμνήσεις από την ηλικία των 14 (μόνο που το έγραψα ένιωσα μεσήλικας) όπου στην κατασκήνωση που πήγαινα το καλοκαίρι , μαζευόμασταν παρέα κορίτσια αγόρια και με τη συνοδεία κιθάρας (πάντα υπήρχε κάποιος που θα ήξερε... όχι εγώ πάντως :-p ) τραγουδούσαμε, φλερτάραμε κτλ.


Αυτό τραγούδι το έχω συνδέσει με την κατασκήνωση...

Κι ας καταλαβαίνω τώρα πια τους στίχους του...

Κι ας με αφορά περισσότερο το νόημά τους...



Σάββατο, Ιουνίου 02, 2007

ερωτική μετάληψη


the nude
Originally uploaded by janric_c




" Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν."









απόσπασμα από την Fata Morgana
του Νίκου Καβαδία

υγ για να προλάβω κάποιους.
Όχι δεν ξέχασα την Αμαλία ούτε πιστεύω ότι εκπλήρωσα την αποστολή μου με το να συμμετάσχω στην χθεσινή κινητοποίηση. Όμως δεν πιστεύω ότι βοηθώ και με το να κλαίω αιωνίως. Ότι και να γίνει το blog είναι μια γραπτή έκφραση. Τα υπόλοιπα που οφείλουμε να κάνουμε (και πιο ουσιαστικά) δεν είναι μέσω του blog αλλά μέσω της καθημερινότητάς μας.

Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

μην πάρεις φακελάκι, μην δώσεις φακελάκι

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι


"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"


«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)



«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)



Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»



Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:



* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ




ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.



* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ




ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.



Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").


ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ










σχόλια για αυτό το post μόνο στην ιστοσελίδα της Αμαλίας