Τον Δημήτρη Μαυρίκο τον "γνώρισα" με την εκπληκτική παράσταση (άρτια από πολλές απόψεις) του Ερρίκου IV του Luigi Pirandello, που σκηνοθέτησε φέτος στο Εθνικό Θέατρο.
Η παράστασή αυτή ήταν σαν συνεχόμενα χτυπήματα πάνω στην ψυχή του θεατή. Με μια δυνατή ομάδα ηθοποιών αλλά και χρησιμοποιώντας πολλά στοιχεία της σύγχρονης τέχνης (videoart κτλ) , ενσωματωμένα όμως μέσα στην παράσταση (δεν έδιναν δηλαδή εκείνα την παράσταση) απλωνόταν μπροστά στα μάτια σου ένα έργο τέχνης που στόχευε στα βαθύτερα στοιχεία του μυαλού και της καρδιά σου, σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Ένιωσα πολύ τυχερός που είδα μια τέτοια παράσταση. Όταν είχα βγει, είχε νοιώσει ένα είδος κάθαρσης... Σαν να είδα εμένα με διαφορετικά μάτια.
Έμαθα ,δυστυχώς όχι εγκαίρως, ότι σκηνοθετεί την Ανδρομάχη του Jean Racine στο θέατρο της Επιδαύρου η οποία θα παιχτεί αυτό το σαββατοκύριακο στις 20-21/7 . Θα προσπαθήσω να βρω εισιτήρια και το προτείνω και για εσάς. Έτυχε να διαβάσω και κάποιες συνεντεύξεις του και πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο "διαβάζει" το κόσμο και τα "έργα".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου