όταν έρχεται η σχολική περίοδος οι περισσότεροι μιλούν για το δράμα των γονέων. το οποίο το αντιλαμβάνομαι αλλά εγώ προσωπικά το ζω τα τελευταία χρόνια από την ανάποδη, ως υπάλληλος βιβλιοπωλείου.
η σχολική περίοδος για έναν υπάλληλο βιβλιοπωλείου σημαίνει να αποκτά δυνατότητες μάγου. αυτό για δύο βασικούς λόγους.
πρώτον, ότι το βιβλιοπωλείο ξαφνικά από το ήρεμο καλοκαίρι μετατρέπεται σε υπερκατάστημα χαρτικών (κοινώς γίνεται και υπάλληλος δεύτερου καταστήματος) με μπόλικη δουλειά. ξαφνικά δουλεύει για δύο καταστήματα. το βιβλιοπωλείο ξαφνικά θα πρέπει να διαθέτει οποιοδήποτε τύπου μολυβιού, στυλό, σάκας, τετραδίου, ντοσιέ, μπλάνκο , μπλοκ ζωγραφικής ,ακουαρέλας, ιχνογραφείας, κυρομπογιές, νερομπογιές, μαρκαδόρους κτλ. για όλες τις ηλικίες φυσικά και με βάση όλα τα καπρίτισα του δασκάλου και του σχολείου. αυτό μεταφράζεται ως εξής. πρέπει να βρεθεί δεύτερος χώρος εκεί που πριν δεν υπήρξε. ενώ ταυτόχρονα όλα αυτά θα πρέπει να τιμολογηθούν και φυσικά να ξέρεις που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή.
δεύτερον τα βιβλία.
τα βιβλία του οργανισμού (του υπουργείου δηλαδή) αλλάζουν. άρα θα πρέπει να βρεις ποια είναι αυτά και να τα φτιάξεις κούτα επιστροφής. μετά από αυτό πρέπει να βρεις και ποια αλλάξαν τιμή και να επανατιμολογήσεις. αλλά αυτό είναι το εύκολο. το δύσκολο είναι τα βοηθήματα. όπου κάθε εκδότης αφού αλλάζει το επίσημο σχολικό αλλάζει κι αυτός το δικό του. άρα εγώ ως υπάλληλος βιβλιοπωλείου (και νυν χαρτοπωλείου για λίγους μήνες) θα πρέπει να βρω ποια είναι αυτά , τα οποία πολλές φορές έχουν και παραπλανητικούς τίτλους και τα οποία περιλαμβάνουν αρκετές φορές και τα δικά τους βοηθήματα. μετά αφού έρθουν τα καινούρια θα πρέπει να τα τοποθετήσω ανά τάξη και εκδότη. ακούγεται εύκολο όμως σκεφτείτε ξανά ότι πολλές φορές ο ίδιος εκδότης βγάζει παραλλαγές του ίδιου βοηθήματος με διαφορετικούς συγγραφείς. διάφορα βιβλία το λοιπόν, διαφόρων μεγεθών που έρχονται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κι όπου διαλύουν το νευρικό σύστημα μια και η ταξινόμηση πολλές συνδυάζεται με την ταυτόχρονη εξυπηρέτηση του πελάτη. Ο οποίος παραδόξως θέλει να γνωρίζω απ'έξω όλα τα σχολικά (που ζήτημα είναι να ξέρουν μερικά οι ίδιοι οι φροντιστές)...
αυτή τη στιγμή είμαστε στην ταξινόμηση και ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο ξέσπασμα με το άνοιγμα της σχολικής όπου θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε...
αυτά τα ολίγα για σήμερα
μια άλλη άποψη για την σχολική χρονιά
όχι του γονέα ή του παιδιού
αλλά από αυτή του υπάλληλου του βιβλιοπωλείου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Μάλλον θα έχεις δίκιο και πρέπει να είναι ψιλοπακέτο η φάση στο βιβλιοπωλείο τέτοιες μέρες.
Πάντως εξακολουθώ να έχω το μεγάλο μου απωθημένο : να ζήσω στο πατάρι ενός βιβλιοπωλείου :)
υπομονη...
το αυριο θα ειναι χειροτερο...
:)
γεωργία
στο πατάρι εμείς έχουμε τα παιδικά. οπότε ξέροντάς σε όσο σε ξέρω... πιστεύω ότι θα ήταν η καλύτερή σου...
εμένα πάλι το υπόγειο... φιλοσοφικά, δοκίμια κτλ κτλ (άλλο κόλλημα αυτό)
suspect
πολύ αρνητικά τα βλέπεις ή μου φαίνεται;
δεν μπορούσα αυτή τη λογική. νομίζω ότι σου αφαιρεί την δυνατότητα να ονειρεύεσαι και να δημιουργείς... και όχι δεν μου φαίνεται ρεαλιστική... με το συμπάθιο ψιλομίζερη μου φαίνεται...
αν είναι κάτι άσχημο προσπαθώ να το κάνω όμορφο...
εσύ τι λες;
:-)
δεν θα διαφωνησω επι της ουσιας αλλα λατρευω και το μαυρο χιουμορ φιλε μου.
;)
οκ δεκτό.
δεν το έπιασα πριν.
:-)
Δημοσίευση σχολίου