Πολλά συζητώνται τελευταία για πιθανές γενικευμένες καταλήψεις στα Ιδρύματα με αφορμή τις Πρυτανικές εκλογές. Θα πουν πολλοί για ποιο λόγο να κλείσουν οι σχολές με αφορμή ένα τέτοιο ζήτημα. Η αιτιολόγηση είναι ότι εφόσον πραγματοποιηθούν οι Εκλογές θα αρχίσει να εφαρμόζεται σταδιακά ο νόμος πλαίσιο. Είναι όμως αυτός λόγος για να κλείσουν οι σχολές; Και μάλιστα για μια εκλογική διαδικασία που παρότι σημαντική έχει περάσει απαρατήρητη από το σύνολο των Ιδρυμάτων; Προσωπικά θα πω ότι διαφωνώ. Όχι δεν αποτελεί λόγος και μάλιστα για μία παράμετρος που δεν ήταν αρνητική παρότι κι όχι πλήρως σωστή (αφήνεται να εννοηθεί ότι τα μέλη της Πρυτανείας ψηφίζονται από το σύνολο των φοιτητών ενώ η δυναμική του ποσοστού των φοιτητικών/σπουδαστικών ψήφων δεν είναι τόσο καίρια στην εκλογή). Οι τσαμπουκάδες με το κάψιμο ψηφοδελτίων και καλπών σε μία δημοκρατική διαδικασία αποτελεί είδος οποιαδήποτε απόχρωσης τρομοκρατίας.
Από την άλλη έχουμε έναν υπουργό εξαρχής απόλυτο και επιθετικό (και λαϊκιστή θα πρόσθετα έχοντας υπόψη την περίπτωση με την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας καθώς και των "εντέρων"). Το να δηλώνεις ότι θα φέρεις σοκ στην πανεπιστημιακή και εκπαιδευτική κοινότητα απλά δημιουργώντας ιδιωτικά πανεπιστήμια (αλήθεια με τι κριτήρια; τα ίδια με αυτά της "ελεύθερης" ιδιωτικής; ). Χωρίς να κοιτάς πώς πραγματικά θα αλλάξει το τοπίο στην εκπαίδευτική πολιτική του κράτους μας, με πραγματικούς σχεδιασμούς, μακροχρόνιους κι όχι "πυροτεχνήματα" τα οποία δημιουργούν το έδαφος για πλιάτσικα. Με μια παιδεία που ουσιαστικά εδώ και πολλά χρόνια υποχρηματοδοτείται και χρησιμοποιείται ως parking συσσώρευσης ανέργων είναι το λιγότερο αστείο να το παίζεις και τζαμπουκάς.
Νιώθω ότι απλά αυτή τη στιγμή στην εκπαιδευτική κοινότητα και στο υπουργείο βρίσκονται τα λάθος άτομα. Ακραία άτομα που δεν έχουν σκοπό την ίαση της κατάστασης στην παιδεία αλλά την εκμεταλεύσή της για δικά τους οφέλη. Οι μεν παρατάξεις ουσιαστικά εκτός με το αρνούνται θα πρέπει να προτείνουν και κάτι διαφορετικό και με βάσεις. Η άρνηση απλά διαιωνίζει ένα δυσκίνητο και πεθαμένο τοπίο του οποίου την ύπαρξη εκμεταλεύονται πολλές από αυτές. Ο δε υπουργός ας μην βιάζεται να βολέψει τις φιλικά προσκείμενες σε αυτόν ιδιωτικές σχολές. Η δημόσια εκπαίδευση έχει δυναμικό που μπορεί να παράγει το οποίο όμως χαραμίζεται στους κυκεώνες της γραφειοκρατίας και της ελλειπής μηχανοργάνωσης,καθώς και της μη ύπαρξης αξιοκρατίας. Ο υποβιβασμός της από ένα υπουργό στην αθώα εκδοχή της απλά δείχνει ανευθυνότητα, στην πιο ακραία της δείχνει ότι ετοιμάζει πλιάτσικο (την στιγμή μάλιστα που οι κυρίαρχη παράταξη είναι μέρος του κομματικού μηχανισμού της κυβέρνησης και συνυπεύθυνη αυτής της κατάστασης που κυριαρχεί στα ιδρύματα)
Δεν είναι κακό να υπάρχει ιδιωτική εκπαίδευση αλλά φυσικά με κάποια κριτίρια. Προσωπικά φοβάμαι ότι απλά θα δημιουργηθούν καινούριες κλίκες διότη η ύπαρξη μίας πραγματικά ελεύθερης εκπαίδευσης προϋποθέτει μια ελεύθερη οικονομία (όσο και να φαίνεται περίεργο συσχετίζονται). Η ελληνική οικονομία ουσιαστικά ελέγχεται από κλειστές οικονομικές και επαγγελματικές ομάδες. Η όποια πρωτοπορία πολλές φορές καταπολεμείται.
Είναι κοινό μυστικό ότι για να πιάσεις δουλειά ,είτε πρόκειται σε ιδιωτικό είτε σε δημόσιο τομέα ,χρειάζεσαι γνωστό. Έχοντας υπόψη το παραπάνω καθώς είμαι επιφυλακτικός στην ύπαρξη ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κυρίως ως προς την αξιοπιστία τους. Όχι γιατί ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι αξιόπιστο αλλά γιατί η δομή της κοινωνίας μας είναι τέτοια που δεν το επιτρέπει. Δεν είναι το ιδιωτικό που μας λείπει γιατί αν ήταν έτσι τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι απαραίτητα πρωτοπόρα όπως και τα ΙΕΚ αντίστοιχα. Μπορεί να είναι το ίδιο και χειρότερα μπουρδέλα από τα δημόσια. Ενώ ένα δημόσιο να είναι καλυτερο και λόγω του ότι δεν έχει το αντίστοιχο image ή χρηματοδότηση να υποτιμάται.
Συμπερασματικά καταλήγω στο ότι(sic) έχει να χάσει η παιδεία από όλη αυτή την κατάσταση. Όχι γιατί με αγώνες δεν πραγματοποιείται τίποτα ή γιατί δεν χρειάζονται άνθρωποι με πυγμή. Αλλά γιατί τα άτομα που ασχολούνται και δημιουργούν αυτή την κατάσταση δεν έχουν ως στόχο την παιδεία αλλά την επιβολή καταστάσεων και απόψεων, και είναι και οι δύο εξίσου επικίνδυνοι.
Φυσικά δεν μπορώ να λύσω το πρόβλημα της εκπαίδευσης μέσα σε ένα post (ούτε σε ολόκληρο blog). Το παρόν post κυρίως αποτελεί ένα συνονθύλευμα προβληματισμών και σκέψεων γύρω από την παρούσα κατάσταση στην παιδεία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Νομίζω ότι δημόσια και ιδιωτικά (Μη Κρατικά) πανεπιστήμια είναι δύο εντελώς διαφορετικά κεφάλαια, ή τουλάχιστον έτσι θα πρέπει να ειδωθούν. Η Πολιτεία θα πρέπει να ενισχύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα να επιτρέψει την υπό αυστηρούς όρους ίδρυση ΜΚΠ.
Αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι το κράτος μπορεί να ανταπεξέλθει στις δύο αυτές προκλήσεις, θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό οι ανησυχίες για την λειτουργία ΜΚΠ αίρονται χάρις την ελεύθερη αγορά. Και αυτό γιατί η «πιάτσα» ξέρει τι επιπέδου φοιτητές βγάζει η κάθε σχολή, αν το πτυχίο αποκτήθηκε με κόπο ή χωρίς και γενικότερα σε ποιες σχολές γίνεται σοβαρή δουλειά και σε ποιες όχι. Το ίδιο θα ισχύει και για τα ΜΚΠ, για τα οποία η καχυποψία –όχι μόνο της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά και της αγοράς- θα είναι μεγαλύτερη….
ΥΓ. Όντως ήταν κάπως άκομψος ο τρόπος με τον οποίο μίλησε ο υπ. Παιδείας. Όμως επί της ουσίας κι εγώ νομίζω ότι ο ανταγωνισμός δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων μόνο καλό μπορεί να κάνει στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Νομίζω ότι όλα αυτά θα ισχύαν δ.τζ σε ένα οργανωμένο κράτος με ελεύθερη οικονομία. Στο συγκεκριμένο κράτος η διαπλοκή δίνει και παίρνει.
Είμαι προκατελημένος εξαρχής με την δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων διότι θεωρώ ότι απλά θα βολέψουν και θα προοθήσουν τους δικούς τους, και κυρίως γιατί υποπτεύομαι ότι θέλουν να υποτιμήσουν την όποια αξία των πτυχίων. Ενώ ταυτόχρονα θα χτυπήσουν πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες. Χαρακτηριστικά για το τελευταίο σου αναφέρω ότι τα μεγάλα Ινστιτούτα Αισθητικής πιέζουν ώστε οι απόφοιτοι ΙΕΚ Αισθητικής να έχουν τα ίδια δικαιώματα με αυτών των ΤΕΙ (για να το κατανοήσεις περισσότερο μόνο απόφοιτος ΤΕΙ μπορεί να ανοίξει ινστιτούτο ή και από ΙΕΚ μετά από 5 έτη ένσημα και κάποιες εξετάσεις, δηλαδή αυτός όχι άμεσα).
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω και το χάος (πολύ ήπια λέξη) που κυριαρχεί στα Πανεπιστήμια.
Και ουσιαστικά τους βλέπω και τους δύο εχθρικά.
Γενικά θα συμφωνήσω με όσα λες. Πάντως νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει κάποιος σοβαρός επιχειρηματίας υπάλληλο από ιδιωτικό πανεπιστήμιο της πλάκας… Προφανώς θα προτιμήσει κάποιον απόφοιτο από το αντίστοιχο δημόσιο ΑΕΙ.
Τα ιδιωτικά ΙΕΚ είναι μια άλλη πικρή ιστορία, νομίζω όχι απολύτως συγκρίσιμη με τα ΑΕΙ. Διότι ναι μεν δίνουν πτυχίο (βασικά βεβαίωση σπουδών) έναντι μερικών χιλιάδων ευρώ, όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση χειρότερα από τα αντίστοιχα δημόσια.
Συνοψίζοντας: Το δημόσιο πανεπιστήμιο υποτιμάει τις δυνατότητες του, δεν οργανώνεται και έτσι αυτοκαταστρέφεται. Έχει πολύ σοβαρότερα θέματα να λύσει, αλλά καθηγητές και φοιτητές σπαταλούν φαιά ουσία για τα ιδ. Πανεπιστήμια. Μόνο που οι υπεύθυνοι κοιτάνε το δέντρο (ιδ. πανεπιστήμια) και χάνουν το δάσος (δημόσιο πανεπιστήμιο σε αποσύνθεση)...
Δημοσίευση σχολίου