δύσοσμες σκέψεις

Μια δυσοσμία πλανάται πάνω από τις παρόχθιες περιοχές της Αττικής. Με κάθε δυνατό αεράκι οι περιοχές του Πειραιά και της Σαλαμίνας γεμίζουν με την εξαιρετική εσάνς (sic) σαπισμένων λυμάτων. Εκτός της ευχαρίστησης που προκαλεί αυτό το αεράκι, το οποίο το νιώθεις, συνάμα, να σου καίει λίγο τα πνευμόνια, εμπεριέχει και μια δόση υπερηφάνειας. Αυτό που μυρίζουμε είναι το αποτέλεσμα τόσων κόπων μας. Εκτός του ευκολοδιάκριτου αποτελέσματος (μην ξεχνάμε ότι ένα μέρος των λυμάτων είναι και καθαρά δικό μας “έργο”) υπάρχει και αυτό που θέλουμε να ξεχάσουμε. Είναι οικολογική μας ευαισθησία που μας έχει οδηγήσει εδώ που είμαστε. Η οικολογική μας ευαισθησία που είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Είναι που για να φτιάξουμε κάτι πρώτα θα πρέπει να δημιουργηθεί η ζημιά. Το να την προβλέψουμε είναι σχεδόν αδύνατον.

Επειδή κάποιοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν γιατί πράγμα μιλάω, εξηγώ. Η όλη δυσοσμία έρχεται από το νησάκι της Ψυτάλλειας. Εγώ είμαι τυχερός που μένω Πειραιά. Οι Σαλαμίνιοι δεν ξέρω πως την "βγάζουν" (η Ψυτάλλεια είναι πολύ κοντά στην Σαλαμίνα). Ενώ ,όπως λένε οι περισσότεροι, το σύστημα Βιολογικού Καθαρισμού δουλεύει σωστά, δεν είχε προβλεφθεί το που θα μεταφερθούν τα επεξεργασμένα ,πια, λύματα (αέρια και στερεά) με αποτέλεσμα τα στερεά λύματα να "ξεχειλίζουν" και τα αέρια να διαχέονται στην ατμόσφαιρα . Μέχρι στιγμής όλα αυτά (τα στερεά) μεταφερόντουσαν ,από όσο γνωρίζω, στο ΧΥΤΑ του δήμου Λιοσίων. Λόγω διαμαρτυριών των εκεί δημοτών (που για μένα σωστά έπραξαν), σταμάτησε η μεταφορά τους εκεί. Η δημιουργία ενός πρότυπου ΧΥΤΑ είναι αναγκαία. Όχι γιατί εγώ δεν μπορώ την εσάνς "σαπισμένο σκατό" , αλλά γιατί διατρέχουμε κίνδυνο πρώτα από όλα σε επίπεδο υγείας. Η επιπολαιότητά μας σε θέματα περιβάλλοντός και υγείας θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά, με πιο άμεσα θιγόμενες τις νέες γενιές.

Ακόμη όμως κι αν βρεθεί μια λύση , που ελπίζω να μην είναι απλώς ένα ακόμη μπάλωμα, θα πρέπει να προβληματιστούμε ως κοινωνία. Το παραμύθι του ανοργάνωτου Έλληνα ,αλλά καπάτσου, θα πρέπει κάποτε να σταματήσει. Έχουμε καταντήσει σαν την αλεπού με την κολοβή ουρά του ομώνυμου μύθου του Αισώπου.

Πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία του βιολογικού καθαρισμού θα βρείτε εδώ

Πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του κέντρου επεξεργασίας της Ψυτάλλειας θα βρείτε εδώ

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες επίσης σχετικά με την ιστορία του βιολογικού καθαρισμού στην Ελλάδα θα βρείτε εδώ

Ενώ εξαιρετικά ενδιαφέροντα είναι και τα σχόλια σε αυτό το post του indymedia