" Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν."
απόσπασμα από την Fata Morgana
του Νίκου Καβαδία
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν."
απόσπασμα από την Fata Morgana
του Νίκου Καβαδία
υγ για να προλάβω κάποιους.
Όχι δεν ξέχασα την Αμαλία ούτε πιστεύω ότι εκπλήρωσα την αποστολή μου με το να συμμετάσχω στην χθεσινή κινητοποίηση. Όμως δεν πιστεύω ότι βοηθώ και με το να κλαίω αιωνίως. Ότι και να γίνει το blog είναι μια γραπτή έκφραση. Τα υπόλοιπα που οφείλουμε να κάνουμε (και πιο ουσιαστικά) δεν είναι μέσω του blog αλλά μέσω της καθημερινότητάς μας.
Όχι δεν ξέχασα την Αμαλία ούτε πιστεύω ότι εκπλήρωσα την αποστολή μου με το να συμμετάσχω στην χθεσινή κινητοποίηση. Όμως δεν πιστεύω ότι βοηθώ και με το να κλαίω αιωνίως. Ότι και να γίνει το blog είναι μια γραπτή έκφραση. Τα υπόλοιπα που οφείλουμε να κάνουμε (και πιο ουσιαστικά) δεν είναι μέσω του blog αλλά μέσω της καθημερινότητάς μας.
3 σχόλια:
Θα συμφωνήσω για το υστερόγραφο αν και νομίζω ότι δεν τίθεται θέμα απολογίας ο καθένας εκφράζεται ελεύθερα και φυσικά η καθημερινότητα μας αποδεικνύει πολύ περισσότερα από τη γραφή. Η γραφή ίσως να ταρακουνάει κάποιους, οι πράξεις είναι αυτές που αλλάζουν καταστάσεις.
δεν απολογούμαι απλά είναι λίγο περίεργη η όλη φάση. λεπτά τα όρια.
όμως σε τέτοιες φάσεις είναι που νιώθω τον έρωτα σαν λύτρωση. μια αναγκαία λύτρωση.
σε ευχαριστώ!
Ολοι έχουμε τη διαφυγή και το καταφύγιο μας και αν αυτό είναι το δικό σου πολύ καλά κάνεις! όπως έλεγε και ένας στίχος "ευτυχώς που δεν χάθηκε ο έρωτας"
Δημοσίευση σχολίου