η μιζέρια

Η μιζέρια είναι μία ύπουλη νόσος. Θα την κατατάξω στης ιώσεις, αυτές όμως της βαριάς μορφής. Μπορεί να εμφανιστεί στον καθένα μας, κυρίως όταν οι όποιες αντιστάσεις του, αυτοεκτίμησης έχουν πια καμφθεί. Συνήθως εμφανίζεται μετά από μεγάλες αρνητικές αλλαγές στην ζωή ενός ατόμου. Έχει την μορφή ωμού ρεαλισμού και γι' αυτό ξεγελά εύκολα το άτομο. Το άτομο αντί να προσπαθεί να προχωρήσει και να ξεπεράσει τις όποιες καταστάσεις αλλά πάνω από όλα τον εαυτό του συνήθως τα παρατά και οπισθοχωρεί. Το μίζερο άτομο αρχικά γίνεται συμπαθές λόγω του ρεαλισμού που φαίνεται να το διακατέχει. Όμως δεν αργεί η όποιασυναναστροφή του να γίνεται από συνήθεια ή και λύπηση. Τελικά τα άτομα απομακρύνονται και απομονώνουν το άτομο αυτό. Ευτυχώς ο άνθρωπος όταν είναι σε υγιή φάση έχει την προνοητικότητα να αποφεύγει τα μίζερα άτομα όταν τα αντιλαμβάνεται. Η απομόνωση είναι συνήθως το τελικό στάδιο της νόσου όπου το άτομο ακόμη και με τον εαυτό του νοιώθει άσχημα. Δεν έχει παρέα γιατί οι μίζεροι ακόμη και μεταξύ τους αποφεύγονται, χαρακτηριστικό ιδιαίτερο της νόσου.

Υπάρχει θεραπεία; Μέχρι στιγμής το μόνο που έχει παρατηρηθεί είναι η αυτοίαση του ατόμου. Συνήθως εμφανίζεται στο τελικό στάδιο της νόσου όταν το άτομο αρχίζει να συνειδητοποιεί την επικινδυνότητα της όλης κατάστασης του. Όταν διαπιστώνει το πόσο πίσω έχει πάει και το πόσο δεν εξελίσσεται. Το πως δεν έχει πια φίλους. Το πως του λείπουν πράγματα (όπως ένα φιλί, ένα χάδι, η απόλαυση ενός ηλιοβασιλέματος ή ενός γεύματος) που βασικά υπεύθυνο για την ανυπαρξία τους είναι το ίδιο .Δυστυχώς όμως τα ποσοστά ίασης είναι πολύ μικρά με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός μίζερων να κυκλοφορεί στην κοινωνία μας με άμεσο αποτέλεσμα την παρουσία επιδημικών κρουσμάτων ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ