σε ονειρικό κόσμο άγγιξα τα χείλη σου
δύο στάλες αίμα σε λευκό ουρανό
γεύτηκα σε ποτήρι αλαβάστρινο
στου κορμιού σου τ' άρωμα κρυφό μπαχάρι
απαγορευμένες λέξεις σαν σπασμένες νότες
κι εγώ ταξιδευτής τους
μύρισα το χόρτο , την αλμυρή δροσιά σου
με ζέστανε ο ήλιος σου
ο γλυκός χαμός μου
και χάνομαι
με μία στάλα αίμα τριαντάφυλλο στο χέρι
φυλαχτό των αναίσχυντων ονείρων μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
κι'αν μενει ακόμα νόημα και μισοερηπομένο μες'τα ερήπια αυτά,μαζί σου εγώ θα μένω,,, μέχρι να'ρθει η άνοιξη και να μας ξεκινήσει και μέσα από τον θάνατο ζωή να μας χαρίσει....
Δημοσίευση σχολίου