να την ενώ παίζει πιάνο. τα δάκτυλά της σαν κύκνοι φτερουγίζουν στον μαυρόασπρο κήπο τους. υψώνουν τους μακρυούς λαιμούς τους και πετάνε. όλο ρυθμό. και την μια γοργά και την άλλη αργά ζωγραφίζουν στον ουρανό. σχήματα, χρώματα. πινελιές τυχαίες γεμάτες αρμονία.
εξώ βρέχει κι οι στάλες ξαποστένουν στο γυαλί του παραθύρου. κοιτάνε και ακούνε την γλυκιά μικρή θεά να γεμίζει μουσική και χρώμα το δωμάτιο. ταλαντεύονται και υγρά γλυστράνε και φεύγουν
εγώ σε λίγο θα καώ στα κόκκινά της χείλη , μισοσβησμένο στριφτό τσιγάρο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου