φλόγα και δροσιά

Η μια ,λευκό γιασεμί, μόλις έχει ανθίσει. Προβάλει ντροπαλά τα πέταλά της. Πρωινή δροσιά τυλίγει το κορμί της και σκεδάζει το φως του ήλιου. Σε ξεγελάει στην όψη μοιάζοντας μικρή , μα εκείνη κρύβει καλά το άρωμά της στους κόρφους της. Και είναι αυτό που ξεχωρίζεις μες την νύχτα όταν τα πεφταστέρια στήνουνε χορό στον ουρανό μια καλοκαιρινή νύχτα. Είναι αυτό που σε συντροφεύει στα ερωτευμένα σου όνειρα.

Η άλλη μόνο ρόδο θα μπορούσες να την πεις. Από εκείνα τα ρόδα τα μισάνοιχτα που είναι γεμάτα από το χρώμα του έρωτα. Γεμάτη πάθος και πόθο κι μια αρχέγονη ομορφιά. Σε κατακτά με την πρώτη. Ρουφά αχόρταγα το φως του ήλιου και γεμίζει τον αέρα με το άρωμά της. Ένα άρωμα σου θυμίζει παλιούς και καινούριους έρωτες. Και τα αγκάθια της είναι γλυκά . Γιατί τα αγκάθια της είναι η βραδυνή της θύμησής. Όταν γεμίζει με την μουσική της το όνειρό σου και συ ξέρεις ότι ποτέ δεν θα μπορέσεις να την κατακτήσεις. Και κείνη χωρίς κόπο το χει καταφέρει

το άρωμα της μιας η θύμηση της άλλης και συ να ξενυχτάς για ανεκπλήρωτους έρωτες
που γεμίζουν την καρδιά σου πόνο όμως και χαρά
γιατί χαρά και ομορφιά σε γεμίζει η θοριά τους ακόμη κι αν σε πονάει

το πιο όμορφο μπουκέτο
κι ας μην το χει δει ποτέ κανείς

μπουκέτο

γιασεμί και ρόδο

ένα μπουκέτο
φλόγα και δροσιά

το απόλυτο μπουκέτο