Σου έχει συμβεί ποτέ να έχεις όλη τη διάθεση να επικοινωνήσεις με άλλα άτομα κι όταν το καταφέρεις αυτό να νιώθεις ξενέρωτος; Ξενέρωτος γιατί έλεγες βλακείες, γιατί δεν άκουγες τον άλλον , τον έκανες να σε βαρεθεί κλπ. Προσωπικά ,τελευταία, έτσι νοιώθω με ποιο συγκεκριμένο ότι νοιώθω ότι λέω ανούσια πράγματα. Μερικές φορές με πιάνω να με βαριέμαι. Και προσπαθώ να καταλάβω αν πράγματι συμβαίνει αυτό ή είναι απλώς μια ανασφάλειά μου, μια κι από δαύτη έχω μπόλικη. Το μόνο που θα μπορούσα να πω ότι έχω εντοπίσει είναι ότι πολλές φορές λειτουργώ χωρίς σκέψη, εντελώς αυθόρμητα. Αυτό μάλλον είναι το βασικό αίτιο. Όμως γιατί να μην μπορώ να μου οργανώσω τη σκέψη μου έτσι (και κατεπέκταση και την ομιλία μου) ώστε να μην μετανιώνω;. Είναι κούραση; Κι αν ναι από τι;
Ίσως τα γράφω αυτά για να βρω τη λύση. Ίσως να δικαιολογηθώ σε κάποια άτομα. Ίσως απλά ήθελα να τα γράψω. Δεν ξέρω τι από όλα. Ίσως κι όλα μαζί και αυτό να είναι η αλήθεια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου