"Pas moi qu'ai fait les voyages,C'est les voyages qui m'ont fait"
Bernard Lavilliers

Δευτέρα, Μαρτίου 31, 2008

φίλε μου

καλέ μου φίλε

με ρώτησες αν είμαι καλά. η ειλικρινής απάντηση θα ταν μονολεκτική. σκατά. επειδή όμως θα διαβάζεις το γράμμα πρωινιάτικα οφείλω να την ευπρεπίσω. οπότε θα ομολογήσω ότι απλά είναι χάλια. κάτι φαίνεται στο φως αλλά χάλια.

όχι δεν έχω απογοητευτεί. αντίθετα το προσπαθώ. κουτσοχαμογελώ. προσπαθώ να βρω λύσεις. πάντα υπάρχουν. ξέρω ότι αν σταματήσω τώρα απλά θα γίνουν χειρότερα. οπότε μάλλον δεν μπορούσα να πω ότι το χάλια είναι απόλυτο. έχει και λίγο φως μέσα του.

ίσως φίλε να ναι και η άνοιξη. μεγάλο πράμα. εκεί που δεν το περιμένεις ντουουπ οδοστρωτήρας. ξέρω σε χω πρήξει με αυτά. κάθε λίγο και λιγάκι κάποιο καινούριο λουλουδάκι (είδες σου κανα και ρίμα) όμως είναι αρκετά διαφορετικά αυτή τη φορά, ίσως και πολύ. μήπως να το πω ριζοσπαστικά; μόνο από την σταθερότητά μου στις διαβαθμίσεις... καταλαβαίνεις.

είναι ζωντανό χαμόγελο. ακόμη κι αν καίγεσαι μέσα σου δεν μπορείς να μην γελάς. είναι περίεργο αυτό φίλε μου. είναι ένα ζωντανό χαμόγελο αυτό το κορίτσι.

όμως δεν μπορώ να πω περισσότερα. μας ακούν φίλε μου σσσσ.

με προβληματίζει και η δουλειά. να. σε λίγο καιρό (να δούμε πόσο κοντά είναι αυτό το σε λίγο) θα πρέπει να φανταρέψω. κι όχι δεν με πιάνει αγωνία για την περίοδο αυτή. με πιάνει για την δουλειά, να βρω να κάνω κάτι μέχρι τότε. η πτυχιακή δεν μας άφησε τέτοια περιθώρια. και το μετά φίλε μου. αυτό κι αν με αγχώνει.
άργησα. άργησα πολύ.

αυτά τα δικά μου φίλε μου και περιμένω και τα δικά σου νέα. πώς περνάς; τι κάνεις ; τι σε προβληματίζει και σένα; να σε ακούσω.


ο φίλος σου

7 σχόλια:

mickey είπε...

Απορώ πώς στο καλό ήξερες πως θα διαβάζω το γράμμα πρωινιάτικα ;-)

(αν και δε θυμάμαι να σε... ρώτησα αν είσαι καλά :)))

Έχω βλέπεις καιρό να ξημερωθώ - κι ακόμα περισσότερο να περάσω τέτοια ώρα από το blog σου.

(όπως ξέρεις, είχα εξαφανιστεί γενικώς από τη μπλογκόσφαιρα εδώ και μήνες - έδωσα σημεία ζωής μόνο λόγω… Άρθουρ)

Σκέφτηκα μάλιστα μήπως είδες το ποστάκι που ανέβασα πριν μια ώρα και πήρες το θάρρος να μου γράψεις, αλλά το δικό σου έχει ανέβει πιο πριν - αν η ώρα που δείχνει (4:45πμ) είναι σωστή.

Οπότε... μία εξήγηση απομένει: Έχεις ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ ικανότητες!



Μη χολοσκάς λοιπόν, μη προβληματίζεσαι, μην ανησυχείς. Με τέτοια χαρίσματα, το... μέλλον σου διαγράφεται λαμπρό!

Πιο λαμπρό κι από το "ζωντανό χαμόγελο" ακόμα ;-)

(αν και δεν ξέρω κάνα... πεθαμένο χαμόγελο - αλλά μάλλον θα το δω στην... κηδεία μου :)))



Όσο για τα δικά μου νέα, έχω τόση δουλειά που ο... Προβληματισμός δε με βρίσκει εύκαιρο κι έτσι... αποφεύγει να μου κάνει παρέα (ξέρει καλά πως για να περάσει ωραία θα πρέπει να απορροφά όλες τις σκέψεις μας κι εγώ δε θα του έδινα καμιά σημασία). Όταν επιστρέψω από το Λονδίνο, πάμε για κάνα καφέ να στα πω αναλυτικά. Μπορεί να χρειαστώ και κάνα βοηθό το επόμενο διάστημα, αλλά μην αρχίσεις τα... λουλουδάκια, γιατί ο πελάτης δεν έχει κήπο :-P


Την καλημέρα μου!


Ο... φίλος σου ;-)


. . .


"Μεγάλο πράμα. εκεί που δεν το περιμένεις ντουουπ οδοστρωτήρας..."

Όχι, δεν είναι η... άνοιξη. Είναι ο Πόντιξ!

(250 λέξεις)

cortlinux είπε...

Καταρχήν καλέ μου πόντικα ξανακαλώς όρισες. Περιμένω πότε θα ανοίξεις και τα comments να σε κάνω και σεφτέ.


Δεν χρειάζονται υπερφυσικές δυνατότητες, απλά τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται.

Είναι βασικό στοιχείο για να πολεμάς τους προβληματισμούς η έλλειψη χρόνου. Ή πιο σωστά οι ψυχολογικοί προβληματισμοί. Όταν εργάζεσαι και γενικά είσαι πολυάσχολος βρίσκεις πιο άμεσα λύσεις σε αυτά που αντιμετωπίζεις.Θα έλεγα ότι η δημιουργικότητα είναι πρακτικός προβληματισμός (think about it).

Φυσικά και περιμένουμε την άφιξή σας από τα Λονδίνα και φυσικά και θα βγούμε για μερακλίδικο καφέ. Έχω κι εγώ πολλά νέα να σου πω.

Ότι καλύτερο σου εύχομαι μιχάλη, γιατί το αξίζεις :-)

Την καλήμέρα μου κι από εμένα :-) (έστω και βραδυάτικα)

doctor είπε...

Ρε Γιάννη και μόνο το ότι κατάφερες και έκανες τον πόντικα να γράψει σχόλιο μετά από τόσους μήνες λέει πολλά.

Κατά τα λοιπά, μην σκας, η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μα κυρίως όπως τραγουδάνε οι Τρύπες:


"Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή.
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί"

Εύχομαι λοιπόν.. Heart of steel...

doctor

Σοφία είπε...

Μην αγχώνεσαι. Όλα θα γίνουν και όλα θα βρουν το δρόμο τους. Αλήθεια.

cortlinux είπε...

μερικές φορές τυγχάνει να μην ξέρεις τι να απαντήσεις

@doctor

η αλήθεια είναι ότι η εμφάνιση του μιχάλη ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη :-)

παρεπιπτόντως ανέφερες ένα από τα αγαπημενα μου από τρύπες

@σοφία

καλά ναι το ξέρω.:-)

ήθελα να γκρινιάξω λίγο απλά :-p

Δ. Τζ. είπε...

Είναι λογικό να αγχώνεσαι και να αγωνιάς -όπως όλοι μας εξάλλου- για το μέλλον που έρχεται και είναι αβέβαιο, αλλά θα κρατήσω τη θετική διάθεση της Σοφίας. Ελπίζουμε πως όλα θα βρουν το δρόμο τους. Μακάρι αυτή η ελπίδα να βγει αληθινή...

cortlinux είπε...

@Δ.Τζ

ε ναι από το χέρι μας εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό. Και η αισιόδοξη ματιά βοηθά στο να αυξήσεις τις πιθανότητες.